Mescit, İslam dininde camilerden daha küçük, namaz kılınan, secde edilen
ibadet yeridir. İslam’ın yayıldığı coğrafyalarda birçok uygarlık ve toplum,
mescitler inşa etmiştir. Geniş bir coğrafyaya yayılan İslam Medeniyeti ile
mescit tipolojileri çeşitlenerek siyasi, toplumsal, coğrafi ve tarihi etkenler
ile şekillenmiştir. Diyarbakır Suriçi Bölgesinde yer alan Akkoyunlu Dönemi
Mescitleri, Kuzey Mezopotamya olarak nitelendirilen bölgede, 15. ve 16.
yüzyılın ilk döneminde hüküm sürmüş bir medeniyetin eserleri olarak
günümüze ulaşmıştır. Yapım yılı ve yaptıran ile ilgili detaylı bir bilgiye sahip
olunmayan mescitler, günümüze kadar aktif olarak kullanılmakta olup,
özgün işlevini sürdürmeyi başarmıştır. Çalışmada, bu mescitlerin mimari
özellikleri, malzeme ve yapım tekniği, yapısal sorunlarının tespiti amacıyla
yerinde saha çalışması yapılmış ve mevcut durumları fotoğraflarla
belgelenmiştir.
A masjid is a place of worship in Islam, smaller than mosques, where prayer
is performed and prostration is performed. Many civilizations and societies
built masjids in the regions where Islam spread. With the Islamic
Civilization spreading over a wide geography, masjid typologies have
diversified and been shaped by political, social, geographical and historical
factors. The Akkoyunlu Period Masjids located in the Diyarbakır Suriçi
Region have survived to the present day as the works of a civilization that
reigned in the first period of the 15th and 16th centuries in the region
described as Northern Mesopotamia. The masjids, for which there is no
detailed information about the year of construction and the person who
built them, are actively used until today and have managed to maintain
their original function. In the study, on-site field work was carried out to
determine the architectural features, materials and construction
techniques, and structural problems of these masjids, and their current
conditions were documented with photographs.
