İnsanlar, tarihin hiçbir döneminde sahip olmadığı kadar örgüte, modern
zamanlarda sahip olmuşlardır. Bundandır ki, içinden geçilmekte olan
zamana örgütlü toplumlar zamanı denilmektedir. İnsanların soyut ve
somut ihtiyaçlarını karşılamak üzere dizayn ettikleri örgütlerin varlıklarını
sürdürmesi, kalıcı olmaları, başka bir deyişle ölüm demek olan pozitif
entropiden uzun ömürlülük demek olan negatif entropiye ulaşmaları
literatürde “örgütsel etkililik” olarak kavramlaştırılan ‘örgütsel sağlık’ın
veya durumun gerçekleştirilmesiyle mümkün olacaktır. Gerçekleştirilecek
örgütsel etkililik, Türkiye’de örgütler evrenindeki yoğun ölümlerin (pozitif
entropi veya işletmelerin faaliyetlerine son vermek zorunda kalması) de
azalmasında fonksiyon icra edebilir. Bu çalışmada, örgütsel etkililiği
gerçekleştirmede yararlanılabilecek iki yönetsel model incelenmiş; amaç
modelinin etkililiği gerçekleştirmede yetersiz kaldığı, bu modeli ikame
etmek üzere sistem modelinin kullanılabileceği varsayımı öne
çıkarılmıştır.
People have had organizations in modern times as they have never had
in any period of history. That is why the time we are going through is
called the time of organized societies. The survival of organizations
designed to meet the abstract and concrete needs of people, their
permanence, in other words, their reaching from positive entropy, which
means death, to negative entropy, which means longevity, will be
possible by realizing the ‘organizational health’ or situation
conceptualized as “organizational effectiveness” in the literature. The
organizational effectiveness to be achieved can also function in reducing
the intense deaths (positive entropy or businesses having to terminate
their activities) in the universe of organizations in Turkey. In this study,
two managerial models that can be used in achieving organizational
effectiveness are examined; the assumption that the goal model is
insufficient in achieving effectiveness and that the system model can be
used to replace this model is highlighted.
