Ruminatif Düşüncenin Umut Düzeyine Etkisinde Algılanan Örgütsel Desteğin Aracı Rolü

Abstract

Bireylerin yaşadığı duygu durumları ve düşünceleri sosyal hayatlarının yanında çalışma hayatlarını da etkilemektedir. Ruminatif düşünce olarak ifade edilen olumsuzlukların zihinde tekrarı çalışma hayatında da bireyleri etkilemektedir. Umut, insanların gelecekle ilgili pozitif beklentilerinin olmasıdır. Ruminatif düşünce ve umut arasındaki ilişkide bireylerin algıladıkları örgütsel desteğin etkisinin araştırılmasının önemli olduğu düşünülmektedir. Ruminatif düşünce ile ilgili çalışmaların daha çok psikoloji çalışan araştırmacılarca konu edildiği ilgili literatürde görülmektedir. Araştırmanın amacı ruminatif düşüncenin umut düzeyine etkisinde algılanan örgütsel desteğin aracı rolünün belirlenmesidir. Araştırmanın verileri kolayda örnekleme yöntemiyle Kırşehir ili özel sektör çalışanlarından anket yardımıyla elde edilmiştir. Araştırmanın hipotezleri Yapısal Eşitlik Modellemesiyle test edilmiştir. Araştırma bulgularına göre ruminatif düşünce biçiminin umut düzeyi üzerinde negatif ve anlamlı etkiye sahip olduğu gözlenmiştir. Yine yapılan Yapısal Eşitlik Modeli analizinde, örgütsel destek algısı modele girdiğinde rumunatif düşüncenin umut düzeyi üzerindeki etkisinde bir azalışın söz konusu olduğu tespit edilmiştir. Bu anlamda Ruminatif düşüncenin umut düzeyine etkisindealgılanan örgütsel desteğin kısmi aracılık etkisinin olduğu sonucuna varılmıştır.

Individuals' emotional states and thoughts influence not only their social lives but also their professional lives. The recurrence of negativity in the mind, referred to as ruminative thinking, also affects individuals in the workplace. Hope is defined as individuals’ positive expectations about the future. It is considered important to investigate the role of perceived organizational support in the relationship between ruminative thinking and hope. A review of the relevant literature indicates that studies on ruminative thinking have primarily been conducted by researchers in the field of psychology. The aim of this study is to determine the mediating role of perceived organizational support in the effect of ruminative thinking on hope levels. The research data were collected through surveys administered to private sector employees in Kırşehir, using the convenience sampling method. The study's hypotheses were tested using Structural Equation Modeling (SEM). The findings indicate that ruminative thinking has a negative and significant effect on hope levels. Furthermore, when perceived organizational support was included in the Structural Equation Model analysis, a decrease in the effect of ruminative thinking on hope levels was observed. Accordingly, it was concluded that perceived organizational support has a partial mediating effect on the relationship between ruminative thinking and hope levels. As with any study, this research has certain limitations