ilişkinin incelendiği bu çalışma, Konya'da farklı eğitim kademelerinde
görev yapan 264 öğretmen üzerinde gerçekleştirilmiştir. Bulgular,
öğretmenlerin en yüksek özerklik algısına sınıf düzeyinde, en düşük
özerklik algısına ise okul düzeyinde sahip olduğunu göstermiştir.
Öğretmenlerin öğretim duyguları incelendiğinde, olumlu duygular
arasında en yüksek olanın keyif alma duygusu, en düşük olanın ise gurur
duygusu olduğu bulunmuştur. Olumsuz duygular arasında ise en yüksek
duygu hayal kırıklığı, en düşük duygu ise kaygıdır. Daha da önemlisi, daha
yüksek özerklik algısı daha fazla olumlu ve daha az olumsuz duyguyla
ilişkili bulunmuştur. Bu sonuç da özerkliğin öğretmenlerin öğretim duygu
durumları üzerinde olumlu bir etkisi olabileceğini düşündürmektedir.
Araştırma, öğretmen özerkliğini teşvik etmenin, öğretmenlerin sınıftaki olumlu duygusal deneyimlerini arttırmak için önemli bir strateji
olabileceğini göstermektedir.
This research examines the relationship between teachers' perceptions of
autonomy and their instructional emotions. The sample included 264
teachers working at various educational levels in Konya, Turkey. The
findings showed that teachers had the highest perception of autonomy at
the classroom level and the lowest perception at the school level. When
teachers' instructional emotions were examined, it was found that among
the positive emotions, the highest was the feeling of enjoyment and the
lowest was the feeling of pride. Among the negative emotions, the
highest was the feeling of disappointment and the lowest was the feeling
of anxiety. Importantly, higher perceptions of autonomy were found to be
associated with more positive and fewer negative emotions, suggesting
that autonomy may have a positive effect on teachers' instructional
emotional states. The research indicates that fostering teacher autonomy
could be an important strategy for enhancing teachers' positive
emotional experiences in the classroom.
