Maksiller gömülü kanin dişin minivida destekli ve konvansiyonel yöntemle sürdürülmesinin sonlu elemanlar analizi ile incelenmesi

Abstract

Amaç: Gömülü kanin dişin iki farklı ankraj mekaniği yardımıyla sürdürülmesinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: İki farklı modelde gömülü kanin diş, maksiller palatinal sol bölgede modellenmiştir. Minivida destekli modelde (MD) bir minividadan; transpalatal ark (TPA) destekli modelde (TPAD) ise TPA’dan destek alınmıştır. Her iki modelde gömülü kanin dişe sarmal yaylar kullanılarak 100 gram kuvvet uygulanmıştır. Bulgular: MD modelde dişlerde oluşan streslerin neredeyse sıfır olduğu, TPAD modelde ise sol birinci molar ve premolar dişlerde yoğunlaştığı görülmektedir. TPAD modelde en fazla yer değiştirme maksiller sol kadran dişlerinde gözlenirken, MD modelde maksiller dişlerde yer değiştirme miktarı neredeyse sıfırdır. Sonuç: İlk anda her iki modelde de kanin dişlerde distalizasyon hareketi görülmüştür. MD modelde posterior dişlere herhangi bir kuvvet iletimi görülmezken, TPAD modelde sol posterior bölgede mezyopalatal hareket gözlenmiştir.

Aim: To examine the eruption of impacted canine via two different anchor mechanics. Materials and Methods: In the two different models, impacted canines were modeled in the left maxillary palatal region. The anchor was a mini screw in the miniscrew supported model (MD); and a transpalatal arch (TPA) in the TPA assisted model (TPAD). 100 gram of force was applied to the impacted canine via spiral springs in both models. Results: The stresses were almost zero in the MD model and concentrated in the first molars and the premolars on the left side in the TPAD model. The greatest displacement was observed in the maxillary left quadrant teeth in the TPAD model and while the displacements in the maxillary teeth in the MD model was almost zero. Conclusions: At the first moment, distalization movement was observed in the canine teeth in both models. While no force transmission to the posterior teeth was observed in the MD model, mesiopalatal movement was observed in the left posterior region in the TPAD model.