Bu çalışma da sosyal belediyecilik kavramının uygulayıcıları tarafından
nasıl algılandığı sorusuna belirli bir olguyu derinlemesine çözümleme
imkânı sunan nitel araştırma yöntem kullanılarak cevap aranmaktadır.
Araştırmada Antalya’da diğer merkez ilçelere göre halkı göreceli olarak
sosyoekonomik açıdan daha düşük gelirli olan, fazlasıyla göç alan ve
yoksulluğun yoğunlaştığı merkez ilçesinin yerel yönetim birimi olan ilçe
belediyesi örneklem olarak alınmıştır. Belediyenin sosyal belediyecilik
uygulamalarını gerçekleştiren birimlerde görevli personelle yarı
yapılandırılmış mülakatlar yapılarak sosyal belediyecilik algısı,
uygulamalar, yaşanan problemler ve pandemi etkisi ve öz
değerlendirmeleri MAXQDA 2020 programı kullanılarak analiz edilmiştir.
Araştırma çıktılarında katılımcıların, sosyal belediyecilik kavramını daha çok yardımlar üzerinden anlamlandırdığı, sağlık uygulamalarının ağırlıklı
olduğu, yoğun göçün en büyük sorun olarak görüldüğü ve sosyal
belediyecilik uygulamalarında yöneticinin etkisinin yüksek olarak ifade
edildiği görülmüştür. Ayrıca insan odaklı bir sosyal belediyecilik
uygulamasının temel alındığı ve pandeminin uygulama ve faaliyetlerin
kısıtlanmasına neden olduğu tespit edilmiştir.
In this study, the question of how the concept of social municipalism is
perceived by its practitioners is sought to be answered by using a
qualitative research method that offers the opportunity to analyze a
specific phenomenon in depth. In the study, the municipality, which is the
local government unit of the district, whose population is relatively lower
in socioeconomic income compared to other central districts in Antalya,
which receives large numbers of immigrants and where poverty is
concentrated, was taken as a sample. Semi-structured interviews were
conducted with the staff working in the units that carry out social
municipalism practices of the municipality, and the perception of social
municipalism, practices, problems experienced, pandemic impact and
self-assessments were analyzed using the MAXQDA 2020 program.
In the research outputs, it was observed that the participants understood
the concept of social municipalism mostly through social assistance,
health practices are predominant, intensive migration is seen as the
biggest problem, and the influence of the manager in social municipalism
practices is expressed as high. In addition, it has been determined that a
human-oriented social municipalism practice is based on and that the
pandemic has caused restrictions on practices and activities.
