Kahramanmaraş depremine maruz kalanların depremi tanımlama, değişim ve sonrasına ilişkin değerlendirmeleri: paranteze alınan yaşamlar

Abstract

Bu araştırmanın amacı, 06 Şubat 2023 tarihinde Kahramanmaraş'ta meydana gelen yıkıcı depremleri, depremzedelerin günlük yaşamlarının dışında yeni bir durumda, gelecek kaygılarını, değişen yaşam koşullarını, kısacası depremin toplumsal etkilerini yeniden anlatmaktır. Afet. Araştırmada depremzedelerin deprem sırasında yaşadıkları, zarar ve kayıplar, kurtarma ve yardım faaliyetleri, deprem sonrası yaşadıkları eko-psiko-sosyal sorunların boyutları onların bakış açısıyla anlaşılmaya çalışılmıştır. Ayrıca depremzedelerin yaşadıkları felakete yükledikleri anlam ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Çalışma can ve mal kaybı açısından yıkıcı etkisi olan depremlerden 25 gün sonra yerleştirildikleri Mersin KYK Yurdu ve Mersin Karaduvar mahallesinde 20 katılımcı ile gözlem ve esnek nitel görüşme tekniği kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Görüşmeler, konunun doğal akışı içerisinde, kesintiye uğratılmadan rahatsız edilmemeye büyük özen/özen gösterilerek gerçekleştirilmiştir. İlk günlerde dile getirdikleri (yağmalama, kayıplarına yetişememe vb.), hiç terk etmedikleri evlerini ve işyerlerini sık sık deprem bölgesine giderek kontrol etme duygusu canlı kaldı. Çünkü tekrar geri dönme arzusu tarafımızdan çok güçlü bir şekilde ifade edilmiş ve gözlemlenmiştir. Sivil toplum ve devlet iş birliğinin önemi her zaman vurgulanmıştır. Geleceğe dair dünya görüşleri değişti. Yani daha iyimser bir bakış açısı ve her şeyin yalan olduğuna dair psikolojik bir tavır hayatlarına hâkim hale geldi.

The aim of this research is to re-describe the devastating earthquakes in Kahramanmaraş on 06 February 2023 in a new situation outside of their daily lives for earthquake victims, their concerns about the future, their changing living conditions, in short, the social effects of the disaster. In the research, the experiences of the earthquake victims during the earthquake, the damage and losses, the rescue and aid activities, and the dimensions of the eco-psycho-social problems they experienced after the earthquake were tried to be understood from their perspective. In addition, the meaning attributed by the earthquake victims to the disaster they experienced was tried to be revealed. The study was carried out using the observation and flexible qualitative interview technique of 20 participants in Mersin KYK Dormitory and Mersin Karaduvar neighborhood, where they were placed 25 days after the earthquakes, which had a devastating effect in terms of loss of life and property. The interviews were carried out in the natural flow of the subject, paying great attention / care not to be disturbed without being interrupted. The importance of cooperation between civil society and the state has always been emphasized. World views about the future have changed.