Bu araştırmanın amacı, 06 Şubat 2023 tarihinde Kahramanmaraş'ta meydana
gelen yıkıcı depremleri, depremzedelerin günlük yaşamlarının dışında yeni bir
durumda, gelecek kaygılarını, değişen yaşam koşullarını, kısacası depremin
toplumsal etkilerini yeniden anlatmaktır. Afet. Araştırmada depremzedelerin
deprem sırasında yaşadıkları, zarar ve kayıplar, kurtarma ve yardım
faaliyetleri, deprem sonrası yaşadıkları eko-psiko-sosyal sorunların boyutları
onların bakış açısıyla anlaşılmaya çalışılmıştır. Ayrıca depremzedelerin
yaşadıkları felakete yükledikleri anlam ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Çalışma
can ve mal kaybı açısından yıkıcı etkisi olan depremlerden 25 gün sonra
yerleştirildikleri Mersin KYK Yurdu ve Mersin Karaduvar mahallesinde 20
katılımcı ile gözlem ve esnek nitel görüşme tekniği kullanılarak
gerçekleştirilmiştir. Görüşmeler, konunun doğal akışı içerisinde, kesintiye
uğratılmadan rahatsız edilmemeye büyük özen/özen gösterilerek
gerçekleştirilmiştir. İlk günlerde dile getirdikleri (yağmalama, kayıplarına
yetişememe vb.), hiç terk etmedikleri evlerini ve işyerlerini sık sık deprem
bölgesine giderek kontrol etme duygusu canlı kaldı. Çünkü tekrar geri dönme
arzusu tarafımızdan çok güçlü bir şekilde ifade edilmiş ve gözlemlenmiştir. Sivil
toplum ve devlet iş birliğinin önemi her zaman vurgulanmıştır. Geleceğe dair dünya görüşleri değişti. Yani daha iyimser bir bakış açısı ve her şeyin yalan
olduğuna dair psikolojik bir tavır hayatlarına hâkim hale geldi.
The aim of this research is to re-describe the devastating earthquakes in
Kahramanmaraş on 06 February 2023 in a new situation outside of their daily lives
for earthquake victims, their concerns about the future, their changing living
conditions, in short, the social effects of the disaster. In the research, the
experiences of the earthquake victims during the earthquake, the damage and
losses, the rescue and aid activities, and the dimensions of the eco-psycho-social
problems they experienced after the earthquake were tried to be understood from
their perspective. In addition, the meaning attributed by the earthquake victims to
the disaster they experienced was tried to be revealed. The study was carried out
using the observation and flexible qualitative interview technique of 20
participants in Mersin KYK Dormitory and Mersin Karaduvar neighborhood, where
they were placed 25 days after the earthquakes, which had a devastating effect in
terms of loss of life and property. The interviews were carried out in the natural
flow of the subject, paying great attention / care not to be disturbed without being
interrupted. The importance of cooperation between civil society and the state has
always been emphasized. World views about the future have changed.
