dc.contributor.author |
Günay, Burcu |
|
dc.date.accessioned |
2024-01-15T05:32:03Z |
|
dc.date.available |
2024-01-15T05:32:03Z |
|
dc.date.issued |
2023 |
|
dc.identifier.issn |
1308–9196 |
|
dc.identifier.uri |
http://dspace.adiyaman.edu.tr:8080/xmlui/handle/20.500.12414/4785 |
|
dc.description.abstract |
Bu araştırma kayıtlara geçen en eski manzara resminden başlayarak, Batı
sanat tarihinde manzara konusunu ele alan en belirgin eserler üzerinden
ilerlemektedir. İlk bölümde manzara resim geleneği açıklanmış ardından
özellikle 1960 sonrası sanattaki yaşanılan kırılmalar ve değişen mekân
algısını üzerine durulmuştur. Son bölümde ise çağdaş sanatta doğa
nesnelerini galeride ya da doğadan koparmadan kendi ortamında ele alan
en belirgin sanatçılar üzerinden bir değerlendirme yapılmıştır. Doğaya,
estetik bir yaklaşımdan öte, izleyicide ekolojik bir farkındalık yaratma
düşüncesi ile yaklaşan üretim süreçlerinden örnekler sunulmuştur. Doğa ve
kültür ilişkisi üzerine odaklanan Anselm Kiefer, Olafur Ellisson, Hans
Haacke başta olmak üzere doğa ve kültür ilişkisi üzerine odaklanan
sanatçılar üzerinden, 1960 sonrası sanatta değişen mekân ve doğa temsili
açıklanmaya çalışılmıştır. Bu araştırma literatür tarama yöntemine göre
oluşturulmuştur. |
tr |
dc.description.abstract |
Starting from the oldest recorded landscape painting, this research
proceeds through the most prominent works dealing with the landscape
aspect on Western art. After the landscape painting tradition is explained
for a short time, especially after 1960, the scans in art are explained, then
examples of the most distinctive production image used in the naturally
sourced gallery space are given. In contemporary art, an evaluation has
been made on the most prominent point that deals with the natural
objects in the gallery or in their own environment without separating,
them form nature. More than an aesthetic approach to nature, pictures
from the previous production facility are presented with the idea of
creating an ecological rationale for the viewer. It has been tried to explain
the wear and tear, space and nature representation in art after 1960,
through the satisfaction that focuses on the relationship between nature
and culture, especially Anselm Kiefer, Olafur Ellisson, Hans Haacke, who
focus on the relationship between nature and culture. This research is
determined according to the literature review model. |
tr |
dc.language.iso |
tr |
tr |
dc.publisher |
Adıyaman Üniversitesi |
tr |
dc.subject |
Manzara resim geleneği |
tr |
dc.subject |
Çağdaş sanat |
tr |
dc.subject |
Mekân |
tr |
dc.subject |
Landscape painting |
tr |
dc.subject |
Contemporary art |
tr |
dc.subject |
Space |
tr |
dc.title |
Tuvalden mekâna yayılan manzara |
tr |
dc.title.alternative |
The landscape spreading from the canvas to the space |
tr |
dc.type |
Article |
tr |
dc.contributor.department |
Düzce Üniversitesi, Sanat Tasarım ve Mimarlık Fakültesi, Resim Bölümü |
tr |
dc.identifier.endpage |
101 |
tr |
dc.identifier.issue |
44 |
tr |
dc.identifier.startpage |
76 |
tr |
dc.identifier.volume |
16 |
tr |
dc.source.title |
Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi |
tr |