Adiyaman University Repository

Tuvalden mekâna yayılan manzara

Show simple item record

dc.contributor.author Günay, Burcu
dc.date.accessioned 2024-01-15T05:32:03Z
dc.date.available 2024-01-15T05:32:03Z
dc.date.issued 2023
dc.identifier.issn 1308–9196
dc.identifier.uri http://dspace.adiyaman.edu.tr:8080/xmlui/handle/20.500.12414/4785
dc.description.abstract Bu araştırma kayıtlara geçen en eski manzara resminden başlayarak, Batı sanat tarihinde manzara konusunu ele alan en belirgin eserler üzerinden ilerlemektedir. İlk bölümde manzara resim geleneği açıklanmış ardından özellikle 1960 sonrası sanattaki yaşanılan kırılmalar ve değişen mekân algısını üzerine durulmuştur. Son bölümde ise çağdaş sanatta doğa nesnelerini galeride ya da doğadan koparmadan kendi ortamında ele alan en belirgin sanatçılar üzerinden bir değerlendirme yapılmıştır. Doğaya, estetik bir yaklaşımdan öte, izleyicide ekolojik bir farkındalık yaratma düşüncesi ile yaklaşan üretim süreçlerinden örnekler sunulmuştur. Doğa ve kültür ilişkisi üzerine odaklanan Anselm Kiefer, Olafur Ellisson, Hans Haacke başta olmak üzere doğa ve kültür ilişkisi üzerine odaklanan sanatçılar üzerinden, 1960 sonrası sanatta değişen mekân ve doğa temsili açıklanmaya çalışılmıştır. Bu araştırma literatür tarama yöntemine göre oluşturulmuştur. tr
dc.description.abstract Starting from the oldest recorded landscape painting, this research proceeds through the most prominent works dealing with the landscape aspect on Western art. After the landscape painting tradition is explained for a short time, especially after 1960, the scans in art are explained, then examples of the most distinctive production image used in the naturally sourced gallery space are given. In contemporary art, an evaluation has been made on the most prominent point that deals with the natural objects in the gallery or in their own environment without separating, them form nature. More than an aesthetic approach to nature, pictures from the previous production facility are presented with the idea of creating an ecological rationale for the viewer. It has been tried to explain the wear and tear, space and nature representation in art after 1960, through the satisfaction that focuses on the relationship between nature and culture, especially Anselm Kiefer, Olafur Ellisson, Hans Haacke, who focus on the relationship between nature and culture. This research is determined according to the literature review model. tr
dc.language.iso tr tr
dc.publisher Adıyaman Üniversitesi tr
dc.subject Manzara resim geleneği tr
dc.subject Çağdaş sanat tr
dc.subject Mekân tr
dc.subject Landscape painting tr
dc.subject Contemporary art tr
dc.subject Space tr
dc.title Tuvalden mekâna yayılan manzara tr
dc.title.alternative The landscape spreading from the canvas to the space tr
dc.type Article tr
dc.contributor.department Düzce Üniversitesi, Sanat Tasarım ve Mimarlık Fakültesi, Resim Bölümü tr
dc.identifier.endpage 101 tr
dc.identifier.issue 44 tr
dc.identifier.startpage 76 tr
dc.identifier.volume 16 tr
dc.source.title Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi tr


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Search DSpace


Advanced Search

Browse

My Account