Aim: The aim of this study is to assess the current status
of the national iron supplementation program and the
utilization of iron prophylaxis in the society, taking into
account factors such as education, socioeconomic status,
and the recommendations provided by healthcare
professionals.
Materials and Methods: A total of 540 patients
Children aged 4-24 months admitted to the Pediatrics
Outpatient Clinic were evaluated and a total of 540
patients were surveyed. The children were asked
whether they used or not regular iron prophylaxis
between 4 and 12 months. The data were analyzed using
the SPSS 22 software package program
Results: In our study, it was found that 50.8% of
children did not use iron prophylaxis or used it
irregularly. The most common side effects reported
were constipation, diarrhea, and vomiting. Significantly
higher rates of supplement use were observed among
children with parents who had higher education and
income levels. (Mother's education; p=0.026, father's
education; p<0.001, income level; p=0.015)
Conclusion: The fact that more than half of the
participants in the study did not use iron
supplementation or used it irregularly highlights the
inadequate access to adequate iron prophylaxis for
children. Healthcare professionals should allocate time
to families and provide information about iron
supplementation.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, eğitim, sosyoekonomik
durum ve sağlık profesyonellerinin önerileri gibi
faktörleri dikkate alarak, ulusal demir takviye
programının mevcut durumunu ve toplumun demir
profilaksi kullanımını değerlendirmektir.
Gereç ve Yöntem: Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları
Kliniğine başvuran 4-24 aylık çocuklar değerlendirildi
ve toplam 540 hastaya anket uygulandı. Çocuklara 4-12
ay arası düzenli demir profilaksisi kullanıp
kullanmadıkları soruldu. Analizler SPSS 22 paket
programı kullanılarak yapıldı.
Bulgular: Çalışmamızda demir profilaksisi
kullanmayan veya düzensiz kullanan çocukların oranı
%50,8 idi. Kabızlık, ishal ve kusma en sık görülen yan
etkilerdi. Ebeveyn eğitimi ve gelir düzeyi yüksek
olanların preparat kullanım oranları anlamlı olarak daha
yüksekti. (Anne eğitimi; p=0,026, baba eğitimi;
p<0,001, gelir düzeyi; p=0,015)
Sonuç: Katılımcıların yarısından fazlasının demir
takviyesi kullanmayan veya düzensiz kullanan grupta
yer alması çocukların yeterli demir profilaksisi
alamadığını göstermektedir. Sağlık çalışanları ailelere
zaman ayırmalı, demir profilaksisi konusunda
bilgilendirmelidir.
