Bu makale, Türkiye, Rusya ve İran'ın Suriye için tasarladığı Astana Süreci
ile Türkiye'nin Güney Kafkasya'da barışçıl koşulları teşvik etmek ve
işbirliğini geliştirmek için bir çözüm mekanizması olarak sunduğu Altılı
Platform girişimi arasındaki benzerlikleri ve farklılıkları ele almayı
amaçlamaktadır. Bu doğrultuda, Altılı Platform girişiminin başarı
ihtimalini değerlendirmek için süreç izleme yöntemi uygulanmıştır. Son
yirmi yılda Güney Kafkasya'ya yönelik barış önerileri çeşitli başlıklar
altında gündeme getirilmiş ancak bir türlü çözüme ulaşılamamıştır. Bu
çalışmada, bölgesel-küresel bağlamın ve ilgili aktörlerin dahil edilmesinin
başarı olasılığı üzerinde doğrudan etkisi olduğu iddia edilmektedir.
Türkiye, İran ve Rusya'nın Suriye için tasarlanan Astana sürecinde işbirliği
yapma kabiliyetlerini ortaya koydukları düşünülürse, Altılı Platform'un bu
durumda uygulanabilir olma şansı yüksek gözükmektedir. Bununla
beraber, bu durum aynı zamanda Altılı Platform girişiminin başarısız olma
olasılığını da artırmaktadır. Zira, Türkiye, Rusya ve İran'ın Suriye'de
birbirleriyle çatışan çıkarları, halen devam eden Astana Süreci'ni zaman
zaman sekteye uğratmıştır. Bu makale, Suriye'deki gelişmelerin, zaten çok
kırılgan bir zeminde olan Güney Kafkasya siyaseti üzerinde önemli bir
etkisi olacağını öne sürdüğünden, bu dinamiğin Altılı Platform girişimi için
olumsuz yansımaları olabileceği esasını tartışmaktadır.
This article compares and contrasts the Astana Process, which Türkiye,
Russia, and Iran devised for Syria, with the Six-Way Platform Initiative,
which Türkiye has offered as a solution mechanism to promote peaceful
conditions and foster cooperation in the South Caucasus. In this vein, the
process tracing method is applied to assess the Six-Way Platform
initiative's chances of success. Over the past twenty years, peace
proposals for the South Caucasus have been placed on the agenda under
various titles but solutions have never been realized. This article makes a
case that the regional-global context and the inclusion of relevant actors
has a direct impact on the likelihood of success. Given that Türkiye, İran
and Russia have demonstrated their ability to cooperate in the Astana
process designed for Syria, there is a greater chance that the Six-Way
Platform will be feasible in this case. On the contrary, this fact also
increases the likelihood that the Six-Way Platform collaboration endeavor
could fail. The opposing interests that Türkiye, Russia, and Iran attempt to
advance in Syria have at times stalled the Astana Process, which is still
ongoing. This dynamic could have negative repercussions for the Six-Way
Platform, as this article argues that, what transpires in Syria will have a significant impact on the South Caucasus' politics, which are already on
very fragile ground
