Bu çalışmada eğitimin mevcut eşitsizlikleri yeniden üreten işlevinin yapısal
bir konu olarak ele alınmasının, okulu öznesiz soyut bir yapı gibi görme
eğilimine neden olmasına ilişkin bir sorgulamadan yola çıkılarak, bireylerin
öğrencilik yaşantılarında kültürel ya da sosyal konumlarının okulda karşılık
bulma biçimlerini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırma nitel araştırma
yaklaşımlarından temel yorumlayıcı desende yürütülmüştür. Araştırmanın
çalışma grubu eğitim fakültesinde öğrenim görmekte olan toplam 72
öğrenciden oluşmaktadır. Araştırma verileri açık uçlu sorulardan oluşan
yapılandırılmış bir form aracılığıyla yazılı olarak toplanmıştır. Veriler içerik
analizi ile çözümlenmiş, çözümleme sonucunda üç ana tema ve yedi alt
temaya ulaşılmıştır. Bu çözümleme çerçevesi okulun sosyal ve kültürel
avantajlara ve dezavantajlara karşılık verme biçimlerinin hangi alanlarda
ve hangi biçimlerde belirginleştiği üzerinden şekillenmektedir. Araştırma
sonucunda ulaşılan en genel sonuç, okulda kültürel avantaj ve
dezavantajlar üzerinden şekillenen iki temel eksen olduğu ve bu eksenlerin
merkezde olmak ve çevrede olmak şeklinde ayrıştığıdır. Öğrencilik
deneyimleri aile katılımının, sosyal ağların ve okulun hem maddi hem kültürel gerekliliklerini yerine getirmenin, okul bağlamında merkezde yer
alabilmek için temel koşullar olduğunu ortaya koymaktadır.
This study sets out to question the exhibition of educational functions that
reproduce existing inequalities as a structural issue, ignore agency, and
result in an approach that regards schools as abstract structures without
actors and also sets out to determine the ways the agents within schools
respond to students’ advantages and disadvantages. The research has
been designed as an interpretive qualitative study and includes in the study
group a total of 72 students studying at a faculty of education. Research
data were generated by means of a structured form consisting of open ended questions. As a result of the content analysis, the study arrived at
three main themes and seven sub-themes. The areas and forms of the
school’s responses to social and cultural advantages and disadvantages
shaped the analytical framework. The general conclusion is that two main
axes exist that are shaped by the school’s cultural advantages and
disadvantages: being in the center and being in the periphery. Students’
experiences reveal family participation, social networks, and fulfilling both
the material and cultural requirements of the school to be the basic
requirements for being located in the central axis of the school.
