Hz. Ali, bir devlet adamı ve idareci olmasının yanı sıra aynı zamanda Arap dili ve
edebiyatının öncüleri arasında yer almaktadır. Onun devlet adamlarına ve siyasî rakiplerine
gönderdiği mektup ve emirnamelerde edebî birçok ayrıntılar mevcuttur. Onun mektup ve
emirleri, ölümünden sonra bir araya getirilmiştir. eş-Şerîf Radî tarafından toplanan ve Hz.
Ali’ye nisbet edilen Nehcu’l-Belâga adlı eserde, onun kendi ailesine; gerek sivil gerekse askerî memurlarına yaptığı birçok öğüt bulunmaktadır. Eser, hem anlamca hem Arap dili ve belagati
bağlamında önemli bir yere sahiptir. Hz. Ali, mektuplarında hiçbir zaman dengeli olmayı terk
etmemiştir. Sivil hayatında olduğu gibi askeri hayatında da dengeli davranmıştır. İslâm ahla kına bağlı kalmıştır. Hz. Ali, savaş öncesi, rakiplerine nasihat etmiş, fayda vermediğinde ise
onlarla savaşmaktan geri durmamıştır. Hz. Ali, sözlerine Allah’ı överek başlamıştır. Hem dos tuna hem düşmanına, güzel tavsiyelerde bulunmuştur. O, ölüm döşeğinde iken oğulları Ha san ve Hüseyin’e tavsiyelerde bulunmuştur. Valilerine, halka yumuşak davranmasını ve ha zinenin sırtından zengin olmamalarını öğütlemiştir. Komutanlarına savaşta taşkınlık yapma malarını emretmiştir. Ailesine her konuda diğer insanlara model olmalarını tavsiye etmiştir.
Siyasî rakiplerine de güzel tavsiyelerden geri durmamıştır. Bu çalışmada Hz. Ali’nin belagat
içerikli mektup, emirname ve hutbeleri ışığında çevresine ve rakiplerine karşı takındığı tu tum ve davranışlar ele alınacaktır.
Hz. Ali in addition to being a statesman and administrator, is also one of the pione ers of Arabic language and literature. There are many literary details in his letters and orders
to his statesmen and political rivals. His letters and orders were put together after her death.
Collected by the co-Sharif Radi and Hz. Ali Nahcu’l-Belâga in his work relative to his own
family; there are many counsels he gave to both civilian and military officers. The work, has
an important place both in meaning and in the context of Arabic language and rhetoric. Hz.
Ali in his letters never ceased to be balanced. He acted balanced in his military life as in his
civilian life. Adhered to Islamic morality. Hz. Ali, before the war, advised his rivals, but when
he did not benefit, he did not stop fighting them. He gave good advice to both his friend and
his foe. When he was on his deathbed, he gave advice to his sons, Hassan and Husayn. He
advised his governors to be gentle to the public and not to be rich from the back of the trea sury. He commanded his commanders to outrun the war. He advised his family to be a model
to other people on everything. He did not give up on good advice to his political rivals. In this
study, Hz. Ali's attitudes and behaviors towards his environment and rivals will be discussed
in the light of eloquent letters, orders and sermons.