Kapitalist sistemin egemen olduğu ve Küreselleşme 3.0 sürecinin
yaşanmaya başlandığı Soğuk Savaş sonrası düzende geniş üretim ve ticaret
hacmine sahip Çin, sistemin öne çıkan bir aktörü olmuştur. Diğer taraftan
her gelişmiş ülkenin kaynaklarından faydalandığı gibi Çin de uzun dönem
dostluk ve dayanışma ekseninde Afrika ile sürdürdüğü ilişkileri ekonomi
odaklı politikalar çerçevesinde yoğunlaştırmıştır. Çin’in pazar ağını
genişletmek ve enerji kaynaklarını çeşitlendirmek suretiyle bazı Kıta
ülkeleri ile kurduğu borç ilişkisi ağı sıfır toplamlı sonuçlar ortaya çıkarmış
ve sömürgeciliğin yeni bir türü olarak değerlendirilmeye başlanmıştır.
Çalışma bu noktadan hareketle Çin’in ekonomisinin sürdürülebilirliği adına
Afrika kıtasında girişmiş olduğu finansal işlemlere odaklanmaktadır. Ayrıca
çalışma Çin’in borç diplomasisi aracılığıyla yürüttüğü finansal işlemlerin
kıtanın ekonomik değerlerini ne ölçüde tüketmekte olduğunu ve
ekonomilerini nasıl tehdit ettiğini cevaplayacaktır.
China with its large production and trade volume in the post-Cold War
order, where the capitalist system is dominant and the Globalization 3.0
process has begun to be experienced, has become a prominent actor of the
system. As every developed country benefits from its resources, China has
intensified its relations with Africa on the axis of long-term friendship and
solidarity within the framework of economy-oriented policies. China's debt
relationship network established with some continental countries by
expanding its market network and diversifying its energy resources has
resulted in zero-sum results and has begun to be considered as a new type
of colonialism. This study focuses on the financial transactions that China
has undertaken in the African continent for the sustainability of its
economy. The study answers to what extent the financial transactions
carried out by China through debt diplomacy are consuming the economic
values of the continent and threatening their economy
