Kur‟ân-ı Kerim‟de örnek mümin fert ve toplum
tasvir edilirken çeĢitli vasıflar kullanılmaktadır. Bu
vasıfların bir kısmı, kulun Rabb‟ine karĢı, bir
kısmı da yaĢadığı topluma karĢı sorumluluklarıyla
ilgilidir. Toplumsal boyutu olan vasıflar, toplumsal
hayatın iktisâdî, içtimâî ve idârî sahalarıyla ilgili
önemli yönlendirmeler içermektedir. Bu
yönlendirmeler bir yandan da kapsamlı bir yapısal
dönüĢüm ifade eden sosyoekonomik kalkınmanın
önemli unsurlarıyla yakından alakalıdırlar. Ġktisâdî
alanla ilgili vasıflar, kalkınmanın gelir dağılımı,
sermaye birikimi, sözleĢmelerin güvencesi,
ekonomik büyüme ve beĢerî sermaye gibi
yönleriyle, içtimâî alanla ilgili vasıflar sosyal
sermaye yönüyle, idârî alanla ilgili vasıflar ise iyi
idare ve katılımcı yönetim yönleriyle bağlantılı
olup kalkınmanın temininde önemli fonksiyonlar
üstlenmektedirler.
In the Quran when the exemplary Muslim individual
and society is depicted various attributes are used. Some
of these attributes are related to the responsibility of a
person towards God while some are related to the
responsibility towards society he/she lives in. The
attributes which have a societal dimension contain
important guidances related to the economic, social and
governance areas of the societal life. At the same time,
these guidances are closely related to the crucial
components of socioeconomic development which
mean a comprehensive structural transformation. The
attributes which are related to the economic area are
related to the aspects of development such as income
distribution, capital accumulation, the reliability of
contracts, economic growth and human capital; those
attributes which are related to the social area are related
to those aspects such as social capital and those
attributes which are related to governance are related to
those aspects such as good governance and participatory
governance and all of these attributes have important
functions for achieving development.
