Burulmaya maruz farklı tipteki boru bindirme bağlantılarının mekanik özelliklerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada bindirme bölgesi geometrisi düz, açılı (scarf) ve eğrisel şeklinde tasarlanan, akrilik yapısal yapıştırıcı ile birleştirilmiş, çelik boru bağlantılarının, burulma yükü altındaki mekanik özellikleri incelenmiştir. Bunun için dış çapı (ØD) 21.3 mm, iç çapı (Ød) 15.9 mm, St-37 galvanizli çelik borular üzerine, erkek ve dişi şeklinde 10 mm bindirme uzunluğunda düz, açılı (scarf) ve eğrisel bindirme bağlantıları oluşturularak modellenmiştir. Doğrulama deneyleri için 10 mm bindirme uzunluğunda 30 mm eğrilik yarı çapında, eğrisel bindirme bağlantıları imal edilerek gerçekleştirilmiştir. Erkek ve dişi şeklinde hazırlanan numuneler, nemli ortama dayanıklı, oda sıcaklığında kürleşebilen akrilik esaslı DP810 yapısal yapıştırıcı kullanılarak birleştirilmiştir. Oluşturulan modellerin nümerik analizleri ANSYS Workbench programında yapılmıştır. Nümerik ve deneysel sonuçlar göstermiştir ki, numuneler lineerleştikçe yapıştırıcının uygulanmış olduğu yüzey alanı azalmış fakat taşımış oldukları burulma hasar yükünün arttığı gözlemlenmiştir

In this study, the mechanical properties of steel pipe connections under torsional load, whose lap geometry was designed as straight, angled (scarf) and curvilinear, joined with acrylic structural adhesive, were investigated. For this purpose, straight, angled (scarf) and curvilinear overlap connections were formed on St-37 galvanized steel pipes with an outer diameter (ØD) of 21.3 mm, an internal diameter (Ød) of 15.9 mm, with a 10 mm overlap length in the form of male and female. For the verification experiments, curvilinear lap joints were fabricated at 10 mm lap length and 30 mm radius of curvature. The specimens prepared as male and female were joined using an acrylic-based DP810 structural adhesive, which was resistant to humid environments and can be cured at room temperature. Numerical analyzes of the created models were made in the ANSYS Workbench program. Numerical and experimental results showed that as the samples became linear, the surface area on which the adhesive was applied decreased, but the torsional damage load they carried increased