Bazı kanser ilaçlarının radyasyon soğurma özelliklerinin değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışma, kanser hastalıklarının tedavisinde kullanılan altı farklı antineoplastik ilacın radyasyon zayıflama parametrelerini değerlendirmek için gerçekleştirilmiştir. Anastrozol, epirubisin, gemsitabin, ifosfamid, metotreksat ve paklitakselin etkin atom numarası ve etkin elektron yoğunluğu 1 keV ile 100 GeV enerji bölgesinde teorik olarak hesaplandı. Bu kemoterapi ilaçları için enerji soğurma yığılma faktörleri (EABF) ve maruz kalma yığılma faktörleri (EBF) de GP fit yöntemi uygulanarak incelenmiştir. EABF ve EBF değerlerinin foton enerjisi ve nüfuz etme derinliği ile değişimi grafiksel olarak sunulmuş ve tartışılmıştır. Bu çalışmadan elde edilen sonuçlar, yığılma faktörlerinin ilaçların kimyasal kombinasyonuna, gelen foton enerjisine ve nüfuz etme kalınlığına bağlı olduğuna işaret etti. İfosfamidin diğer ilaçlara göre önemli ölçüde daha iyi radyasyon soğurma etkisine sahip olduğu gözlemlendi. Bu çalışmadan elde edilen verilerin radyasyon biyolojisi, radyasyon dozimetrisi ve radyoterapi alanlarında faydalı olması beklenmektedir.

The present study was conducted to estimate the radiation attenuation parameters of six different antineoplastic drugs used in the cure of cancer diseases. The effective atomic number and electron density of anastrozole, epirubicin, gemcitabine, ifosfamide, methotrexate and paclitaxel were computed theoretically in the energy region of 1 keV to 100 GeV. The energy absorption buildup factors (EABF) and exposure buildup factors (EBF) for these chemotherapy drugs were also examined by applying Geometric Progression (GP) fitting method. The variation of EABF and EBF values with photon energy and penetration depth were presented graphically and discussed. The results obtained from this study pointed out that buildup factors rely on the chemical combination of the drugs, incident photon energy and penetration thickness. It was observed that ifosfamide had a significantly better radiation absorption effect compared to other drugs. The data obtained from this study are expected to be useful in the fields of radiation biology, radiation dosimetry and radiotherapy