Maniyerizm sanat anlayışında eserlerdeki biçimsel bozulmalar ve vurgu

Abstract

Maniyerizm 1520 – 1580 (1600) yılları arasında Floransa ve Roma’da eş zamanlı olarak görülmeye başlamış olan bir sanat akımıdır. Araştırmanın temel amacı Maniyerizm sanat anlayışında resimlerde biçimsel açıdan özellikle figür imgelerinde görülen abartılar sonucu meydana gelen oran-orantı problemlerinin, perspektif ile meydana gelen figür ve mekan problemlerinin nedenlerini ortaya çıkartıp eserlerde oluşan deformasyonun nedenini ve maniyerizmde vurgunun önemini ortaya çıkarmaktır. Nitel araştırma yöntemiyle yapılan araştırma da verilere ulaşmak için literatür taraması yapılmıştır. Araştırmada yer alan resimlerin analizi için betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada toplamda beş resim analiz edilmiştir. Örnekleme alınan resimlerde oran-orantı, perspektif ve vurgu özellikle ele alınıp irdelenmiştir. Sonuç olarak Maniyerist ressamlar bazı eserlerinde tema açısından önem taşıyan vurgunun gerektiği alanlara izleyicinin dikkatini çekmek amacıyla; o alanları abartmışlar ve/veya küçültmüşler yâda ışığı kullanarak dikkati o alana çekmiş ve mesajlarını bu yolla iletmeye çalışmışlardır. Bu dönem sanatçıları resim yâda heykelin natüralist ve ideal tavırlarının dışına çıkıp kuralları bozup izleyiciyi vurguladıkları alana yönlendirmişlerdir.

Manierism is an art movement that began to be seen simultaneously in Florence and Rome between 1520 Dec 1580 (1600). The main aim of the research is to identify the causes of Ratio-Proportion problems that occur as a result of exaggerations seen in formal images, especially in Figure images in paintings in the understanding of Manierism, figure and space problems that occur with perspective, and to reveal the cause of deformation that occurs in works and the importance of emphasis in manierism. Research conducted by qualitative research method was also conducted in order to reach the data. Descriptive analysis method was used for the analysis of the pictures in the research. A total of five images were analyzed in the study. Proportion-proportion, perspective and emphasis were especially discussed and examined in the sampling pictures. As a result, Manierist painters have exaggerated and/or reduced these areas in order to draw the viewer's attention to the areas where emphasis is needed, which are important in terms of the theme in some of their works, or they have drawn attention to this area by using light and tried to convey their messages in this way.