Bu araştırmanın amacı çevreye ilişkin duygu etkinlikleriyle zenginleştirilmiş 
çevre bilimi dersinin fen bilimleri öğretmen adaylarının çevre okuryazarlıklarına ve 
sürdürülebilir çevreye yönelik tutumlarına etkisinin incelenmesidir. Araştırma ön 
test-son test kontrol gruplu tam deneysel modelde 70 fen bilimleri öğretmen adayıyla 
yürütülmüştür. Veriler Çevre Bilimi Başarı Testi, Çevreye Yönelik Sorumlu 
Davranış Ölçeği, Çevreye Yönelik Duyuşsal Eğilimler Ölçeği, Sürdürülebilir Çevre 
Tutum Ölçeği, açık uçlu görüşme formu ve yansıtma kâğıtlarından elde edilmiştir. 
Nicel verilerin analizinde t-testi kullanılmıştır. Nitel veriler betimsel ve içerik analizi 
yoluyla incelenmiştir. Uygulamalar sonrasında öğretmen adaylarının çevresel 
bilgilerinin, çevreye yönelik duyuşsal eğilimlerinin, sürdürülebilir çevreye yönelik 
tutumlarının ve çevreye yönelik sorumlu davranışlarının anlamlı düzeyde artış 
gösterdiği tespit edilmiştir. Nitel verilerin analizi sonucunda öğretmen adaylarının 
doğaya bağlılık, biyosferik kaygı, doğal çevreye olan adanmışlık, duyarlık ve doğaya 
dâhil olma durumlarının geliştiği; çevreye ilişkin görüşlerinde ise sürdürülebilirlik geri dönüşüm, duyarlılık-sorumluluk ve bilinçlendirme temalarında artış gösteren 
kodlara değindikleri görülmüştür. Çevresel duyguların çevre eğitimi 
uygulamalarında dikkate alınması gereken önemli bir değişken olduğu ve sorumlu 
çevresel davranışları geliştirmede etkili olduğu sonucuna varılmıştır.
 
The purpose of the present research study was to investigate how 
environmental education enriched with a ten-week intervention based on the 
conceptual framework of environmental emotions change preservice science 
teachers’ environmental literacy and attitude toward sustainable environment. A total 
of 70 preservice science teachers participated in the study designed as pretest, 
posttest control group true model. Multiple types of data were gathered by means of 
environmental academic achievemet test, scales of environmentally responsible 
behaviour, affective dispositions toward environment, attitudes toward sustainable 
environment, interview form and reflection papers. It was found that there were 
statistically significant differences in relation to knowledge, affective dispositions, 
attitudes and responsible behaviours toward environment. Additionally, qualitative 
analysis showed that participants improved themselves in terms of connectedness to 
nature, biospheric environmental concern, sensitivity and inclusion with nature in 
turn. During the analysis, emergent codes were mostly categorized as sustainability-recycle, consciousness-raising, and sensitivity-responsibility. It was concluded that 
environmental emotions should also be considered as an integral part of 
environmental education considering its promising mediating effect among 
environmental knowledge and responsible environmental behaviours.