Yüksek kromlu beyaz dökme demir / AISI 1030 çelik çiftinin nikel ara tabaka kullanarak sürtünme kaynak yöntemiyle birleştirilmesi mikroyapı ve mekanik özelliklerinin araştırılması

Abstract

Tezin birinci bölümünde; kaynak, kaynak çeşitleri, sürtünme kaynak yöntemi, parametreleri, karbon çelikleri, yüksek kromlu beyaz dökme demir ve konu hakkında literatür araştırması verilmiştir. İkinci bölümde deneysel çalışmanın önemi ve deneysel çalışmalar detaylı olarak sunulmuştur. Üçüncü bölümde ise deney sonuçları verilmiş ve çalışma sonunda elde edilen genel sonuçlar özetlenmiştir. Bu çalışmada; nikel ara tabakalı AISI 1030 çeliği ile yüksek kromlu beyaz dökme demir, farklı devir sayıları ve sürtünme süreleri kullanılarak sürtünme kaynağı yöntemiyle birleştirilmiştir. Kaynak morfolojisi; Optik Mikroskop (OM), Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM), Enerji Dağılım Spektrometresi (EDS), X-Işını Kırınımı (XRD) ve Mikrosertlik analizleri ile incelenmiştir. Ayrıca kaynaklı bağlantıların maksimum çekme dayanımını belirlemek için çekme testi analizi yapılmıştır. Çekme testi sonrası kırılma yüzey morfolojisi SEM, EDS ve yüzey haritalandırma analizleriyle incelenmiştir. Literatürde belirtildiği gibi; kaynaklı bağlantılar, aşırı deforme olmuş bölge, deforme olmuş bölge, kısmi deforme olmuş bölge ve esas metal olmak üzere dört bölgeye ayrılmıştır. Artan devir sayısı ve sürtünme süresine bağlı olarak, kaynaklı bağlantılarda boyca kısalmanın daha fazla olduğu tespit edilmiştir. EDS sonuçlarından anlaşılmaktadır ki; tüm kaynaklı bağlantılarının birleştirme bölgelerinde atom geçişleri gerçekleşmiştir. En yüksek mikrosertlik değerlerinin ise 2000 dev/dk ve 12 sn sürtünme süresine maruz kalan kaynaklı bağlantıda elde edilmiştir.

Tezin birinci bölümünde; kaynak, kaynak çeşitleri, sürtünme kaynak yöntemi, parametreleri, karbon çelikleri, yüksek kromlu beyaz dökme demir ve konu hakkında literatür araştırması verilmiştir. İkinci bölümde deneysel çalışmanın önemi ve deneysel çalışmalar detaylı olarak sunulmuştur. Üçüncü bölümde ise deney sonuçları verilmiş ve çalışma sonunda elde edilen genel sonuçlar özetlenmiştir. Bu çalışmada; nikel ara tabakalı AISI 1030 çeliği ile yüksek kromlu beyaz dökme demir, farklı devir sayıları ve sürtünme süreleri kullanılarak sürtünme kaynağı yöntemiyle birleştirilmiştir. Kaynak morfolojisi; Optik Mikroskop (OM), Taramalı Elektron Mikroskobu (SEM), Enerji Dağılım Spektrometresi (EDS), X-Işını Kırınımı (XRD) ve Mikrosertlik analizleri ile incelenmiştir. Ayrıca kaynaklı bağlantıların maksimum çekme dayanımını belirlemek için çekme testi analizi yapılmıştır. Çekme testi sonrası kırılma yüzey morfolojisi SEM, EDS ve yüzey haritalandırma analizleriyle incelenmiştir. Literatürde belirtildiği gibi; kaynaklı bağlantılar, aşırı deforme olmuş bölge, deforme olmuş bölge, kısmi deforme olmuş bölge ve esas metal olmak üzere dört bölgeye ayrılmıştır. Artan devir sayısı ve sürtünme süresine bağlı olarak, kaynaklı bağlantılarda boyca kısalmanın daha fazla olduğu tespit edilmiştir. EDS sonuçlarından anlaşılmaktadır ki; tüm kaynaklı bağlantılarının birleştirme bölgelerinde atom geçişleri gerçekleşmiştir. En yüksek mikrosertlik değerlerinin ise 2000 dev/dk ve 12 sn sürtünme süresine maruz kalan kaynaklı bağlantıda elde edilmiştir.