Bu çalışma Doripenem (DRP)’in genotoksik etkisinin hem sitogenetik hemde
moleküler yöntemlerle araştırılması amacıyla yapılmıştır. Sitogenetik yöntem olarak kısa
süreli genotoksisite testleri olan kromozom anormalliği (KA) ve mikronükleus (MN)
testleri kullanılmış, moleküler yöntemlerden ise RAPD-PCR tekniği uygulanmıştır. İnsan
periferal lenfositleri 100 μg/ml, 200 μg/ml ve 400 μg/ml DRP ile 24 ve 48 saat boyunca
muamele edilmişlerdir. DRP kromozom anormalliği ve mikronükleus frekanslarını
artırmamış, ayrıca sitotoksik etki de göstermemiştir. Fakat RAPD-PCR çalışmasında elde
edilen polimorfik band sayılarını artırmış ve genomik kalıp stabilite (GKS) oranlarını
özellikle 48 saatlik muamele süresinde düşürmüştür.
The aim of this study was to investigate the genotoxic effects of doripenem (DRP)
using both cytogenetic and molecular test systems. The chromosome aberration (CA) and
micronucleus (MN) methods were used as the cytogenetic tests and RAPD-PCR method
was used as the molecular test. The human peripheral lymphocytes were treated with 100
μg/ml, 200 μg/ml and 400 μg/ml concentrations of DRP for 24 and 48 hours treatment
periods. DRP did not induce the chromosome aberrations and micronucleus frequencies
at all concentrations and treatment periods and it was not showed any cytotoxic effect.
However, DRP increased the polymorphic bands and decreased the ratio of genomic
template stability especially at 48 hour treatment period.