Bu çalışmada Hayat hikayesi kuramı kapsamında Adıyaman Drosophila melanogaster yabanıl tipinin
poligenik fekondite, ömür uzunluğu, mortalite ve uyum karakterleri araştırılmıştır. Çevre koşulları tüm
araştırma boyunca 25 ± 10C sıcaklık ve % 40-60 rh olacak şekilde nem kontrolü sağlanan insektaryumda,
sadece sayımlar ve aktarmalar esnasında aydınlatılarak yapılmıştır. Sonuçlar değerlendirildiğinde kontrol
grubu ve deney grupları arasında fekondite bakımından istatistiksel olarak önemli bir fark
bulunamamıştır. Viabilite değerleri kontrol grubu ile karşılaştırıldığında AYL grubunun (% 57.88)
kontrolden (% 61.03) farkı istatistiksel olarak önemsiz bulunmuştur. AYD grubuna ait viabilite değeri (%
53.66) hem kontrolden hem de AYL grubundan önemli düzeyde düşük bulunmuştur. AYD grubunda
eşeyler arasında ortalama ömür uzunlukları (♀:65.14 ± 3.8, ♂:61.14 ± 5.4) bakımından fark istatistiksel
olarak önemli değildir. AYL grubunda eşeyler arası fark (♀:65.38 ± 2.9, ♂:51.00 ± 2.2) dişiler lehine
önemlidir. AYL ve AYD grubu erkekleri arasındaki fark da önemli değildir. Ancak AYL ve AYD grubu
erkeğinin ortalama ömür uzunluğu kontrol grubu erkeğinin(♂:74.66 ± 3.0) ortalama ömür uzunluğuna
göre önemli düzeyde düşüktür. AYL ve AYD grubu dişilerinin ortalama ömür uzunlukları arasındaki
fark istatistiksel olarak önemsizdir. Kontrol grubu dişilerine (♀:81.11 ± 0.4) göre AYL ve AYD grubu
dişilerinin ortalama ömür uzunluğu önemli düzeyde düşük bulunmuştur. AYL ve AYD grubu erkek
maksimum ömür uzunluğu arasındaki fark kontrole göre istatistiksel olarak önemsizdir ancak sadece
AYL dişilerinin farkı önemli düzeyde düşük bulunmuştur. AYL grubu eşeyleri arasındaki fark
incelendiğinde, erkek bireylerin maksimum ömür uzunluğu(♂:107.66 ± 0.6) dişi bireylerin maksimum
ömür uzunluğundan (♀:99.66±0.3) önemli düzeyde yüksektir. AYD grubu dişi ve erkek bireyleri
maksimum ömür uzunluğu (♀:103.00 ± 2.3, ♂:104.33±2.6) arasındaki fark istatistiksel olarak önemsizdir.
Yukarıda sözü edilen sonuçlar bize Adıyaman D. melanogaster yabanıl popülasyonun laboratuvar
koşullarına uyumunda, uyum karakterlerinden viabilitesini 53.66 ± 1.5 ten 57.88 ± 0.7 ye yükseltmiş
olarak yaşam hikayesinde yaptığı değişiklik ile katkı sağladığı sonucuna varmamıza olanak sağlar.
In this study the polygenic characters as fecundity, longevity, mortality and fitness of the wild
type of Adıyaman Drosophila melanogaster were investigated in the context of life history
theory. Study was done in the temperature and humidity controlled insectarium at 25 ± 1 0C
temperature and % 40-60 rh. Study was conducted under dark condition accept the counting and
transferring treatments. When the results were evaluated, there were no statistical significance
between the fecundity values of control group and experimental groups. When viability values
were compared with control group, the AYL (% 57.88) group had no significant difference than
that of the control (% 61.03). Viability value of AYD (% 53.66) group was significantly less
than either AYL group or control group. In the AYD group, difference between the males and
the females mean longevity (♀:65.14 ± 3.8, ♂:61.14 ± 5.4) was not statistically significant. In
the AYL group (♀:65.38 ± 2.9, ♂:51.00 ± 2.2) the difference between the sexes was important
in the favor of females. The difference between the males of AYL and AYD was not important.
But, the mean longevity of AYD and AYL males was significantly less than control males
(♂:74.66 ± 3.0). The difference between mean longevity of AYD and AYL females also was
not statistically important. Mean longevity of AYD and AYL females was significantly less
than control females (♀:81.11 ± 0.4). According to the control group(♀:107.66 ± 0.6, ♂:
107.66 ± 0.6) difference between the males maximum life span of AYL and AYD groups was
not important but, the maximum life span of AYL’s females was significantly low. The
difference between sexes in AYL group, maximum longevity of the males (♂:107.66 ± 0.6) was
significantly higher than females (♀:99.66±0.3) but not in the between sexes of AYD
(♀:103.00 ± 2.3, ♂:104.33±2.6).
The results mentioned above, allows us to suggest that adaptation to laboratory conditions of
Adıyaman Drosophila melanogaster wild type population with the occurrence of disparity in
life history contributes through increasing viability from 53.66 ± 1.5to 57.88 ± 0.7.
