İngilizce öğretmenlerinin mesleki öz-yeterlik algıları ve tercih ettikleri yabancı dil öğretim yöntemlerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışma ile İngilizce öğretmenlerinin mesleki öz-yeterlik algıları ile tercih ettikleri yabancı dil öğretim yöntemlerini incelenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın çalışma evrenini 2015-2016 eğitim öğretim yılında Şanlıurfa‟nın merkez Karaköprü ve Haliliye ilçelerinde bulunan okullarda görev yapmakta olan 513 İngilizce öğretmeni, araştırmanın örneklemini ise Karaköprü ve Haliliye ilçelerindeki okullarda görev yapmakta olan 134‟ü kadın 78‟i erkek toplam 212 İngilizce öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada İngilizce öğretmenlerinin özyeterlik algı düzeylerini belirleyebilmek için “ İngilizce Öğretmenlerinin Öz-yeterlik Algısı Ölçeği (ELTSES)”, tercih ettikleri yabancı dil öğretim yöntemlerinin belirleyebilmek için ise 5 farklı yabancı dil öğretim yönteminden 39 madde barındıran “Tercih Edilen Öğretim Yöntemleri Anketi” kullanılmıştır. Verilerin analizinde, betimsel istatistik, frekans (f), yüzde (%), ortalama ( X ), bağımsız gruplar t-testi, ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) testi uygulanmıştır. ANOVA testi sonucunda anlamlı farkın hangi gruplar arasında olduğunu belirlemek amacıyla post-hoc testlerinden Bonferroni ve Dunnett‟s C testleri kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda İngilizce öğretmenlerinin mesleki öz-yeterlik algılarının; görev yapılan okul, kıdem, haftalık ders yükü ve İngilizce hazırlık sınıfı okuma değişkenlerine göre anlamlı biçimde farklılaştığı, cinsiyet, mezun olunan lise türü, mezun olunan fakülte türü ve hizmet içi eğitim alma değişkenlerine göre ise anlamlı biçimde farklılaşmadığı belirlenmiştir. Ayrıca İngilizce öğretmenlerinin; kıdem, görev yapılan okul türü, mezun olunan fakülte türü ve hizmet içi eğitim alma durumlarına göre yabancı dil öğretim yöntemlerini benzer şekilde tercih ettikleri görülmüştür. Fakat “erkek” öğretmenlerin, “hazırlık sınıfı okumamış” öğretmenlerin ve “20 saatten az derse giren” öğretmenlerin; dilbilgisi çeviri yöntemini daha fazla tercih ettikleri saptanmıştır.

In this study it was tried to examine English Teachers‟ self-efficacy perceptions and preferred language teaching methods. Target population of the study consists of 513 English Teachers and the sample of the study consists of 212 (134 female, 78 male) English teachers who work in Karaköprü and Haliliye counties. In the study, English Language Teachers‟ Sense of Self-Effıcacy Scale (ELTSES)” was used to measure the English teachers‟ self-efficacy perceptions. Additionally "Preferred Teaching Method Questionnaire" containing 39 items from 5 different foreign language teaching methods was used to determine the preferred foreign language teaching methods in the study. To anlalyze the data; descriptive analysis, frequency (f), percentage (%), mean ( X ), independent sample test, one-way analysis of variance (ANOVA) test were applied. Bonferroni and Dunnett's C tests were used as post-hoc tests to determine groups in which significant differences occured. At the end of the study, it was seen that the English Teachers‟ self-efficacy perceptions differ significantly, according to the school type, seniority, weekly course load and English preparatory class variables but it doesn‟t differ significantly according to gender, graduated high school, graduated faculty and in-service training. In addition, it was seen that English teachers preferred foreign language teaching methods in the same way according to seniority, type of school in which they were employed, type of faculty graduated and in-service training status. However, it was confirmed that "male" teachers, "not studied in the preparation class" teachers and "less than 20 hours of lessons" teachers; prefer to use the grammar translation method.