Kolorektal kanser, dünya genelinde kansere bağlı ölümün temel sebeplerinden biridir ve
konvansiyonel kemoterapi yaklaşımları kolorektal kanser tedavisinin klinik yönetimine öncülük
etmektedir. Paklitaksel dahil olmak üzere çoğu kemoterapötik, kolorektal kanser hastalarını
tedavi etmede etkili bir şekilde kullanılmasına rağmen, bazı tümör hücreleri özellikle çeşitli DNA
tamir aktivitelerine bağımlılık kazanmak suretiyle çok sayıda hücresel mekanizmaların
düzenlenmesini arttırarak ilaç direnci kazanırlar. Çeşitli DNA hasar yanıtı bileşenlerini
hedefleyen küçük-moleküllü inhibitörlerin klinik öncesi değerlendirmesi günümüzde kanser
araştırmalarının aktif bir alanını oluşturmaktadır. Bu çalışma, HCT116 kolorektal kanser
hücrelerinde paklitaksel ile kombine edilen küçük-moleküllü PARP inhibitörü olaparibin
sitotoksik etkisini değerlendirmeyi amaçlamıştır. Gerçekleştirdiğimiz koloni sağ-kalım analizleri
paklitaksel ve olaparib kombinasyonunun sadece paklitaksel ya da olaparib tedavisi ile kıyas
edildiğinde kolorektal kanser hücrelerinin sağ kalımını önemli derecede inhibe ettiğini gösterdi.
Western blot ve immünofloresan olmak üzere iki farklı immünolojik yöntem gerçekleştirilerek,
olaparibin paklitaksel tedavisinin oluşturduğu DNA hasarı birikimini yoğunlaştırdığı tespit edildi.
Sonuç olarak, HCT116 kolorektal kanser hücreleriyle gerçekleştirdiğimiz klinik öncesi
çalışmamız, olaparib ve paklitaksel kombinasyonunun kolorektal kanser tedavisi için potansiyel
bir tedavi yaklaşımı sunabileceğini göstermektedir.
Colorectal cancer is one of the main reasons for cancer-related mortality around the world
and conventional chemotherapy approaches lead the clinical management of colorectal cancer
treatment. Although many chemotherapeutics including paclitaxel have been effectively used to
treat colorectal cancer patients, some tumour cells acquire drug resistance by increasing the
regulation of various cellular mechanisms, primarily becoming addictive to some DNA repair
activities. Preclinical evaluation of small-molecule inhibitors targeting various DNA damage
response components is currently an active area of cancer research. This study aimed to assess
the cytotoxic effect of paclitaxel combined with small-molecule PARP inhibitor olaparib in
HCT116 colorectal cancer cells. We conducted clonogenic assays, showing that the paclitaxel
and olaparib combination significantly inhibits the survival of colorectal cancer cells compared
to paclitaxel or olaparib alone. By performing two distinct immunological methodology, Western
blotting and immunofluorescence, we further demonstrated that olaparib intensifies the DNA
damage accumulation induced by paclitaxel treatment. In conclusion, our preclinical study with
HCT116 colorectal cancer cells suggests that olaparib may potentially serve as a combination
partner to paclitaxel for effective colorectal cancer treatment.
