Çağdaş sanatta bir ifade unsuru olarak kolaj üzerine bireysel söylemler

Abstract

20. yüzyıldan başlayarak özellikle 21. yüzyılda sanat alanında yoğun bir şekilde karşılaşılan kolaj, asamblaj ve fotomontaj uygulamaları, görsel mesajların kolaylıkla okunabilmesi anlamında oldukça etkili sanat dinamikleridir. Sentetik kübizm ile başlayan kolaj çalışmaları, yine kübizmde asamblaj ve sonrasında Dada kolajları, Pop kolajlar, Fotomontaj, Dijital kolajlar olarak günümüze değin gelmekte ve çağdaş sanatta yeni uygulama olanaklarını çeşitlendirmektedir. Disiplinlerarası bir yaklaşımda geleneksel sanat biçimlerinin ötesinde kolaj sadece bir uygulama/deneme olmasının ötesinde bir düşünme, duyma ve anlama biçimi olarak varlık göstermektedir. Bu kapsamda araştırmada, çağdaş sanatta öncelikle kolaj üretimleri, asamblaj ve montaj kavramlarına değinilmekte ve bu bağlamda çalışan sanatçıların eserleri üzerinden okumalar gerçekleştirilmektedir. Çalışma aynı zamanda akademisyen/sanatçılar Mehtap Bingöl ve Naile Çevik’in özgün bireysel söylemleri/çalışmaları üzerine odaklanmaktadır.

Starting from the 20th century, especially in the 21st century, collage, assembly and photomontage applications are very effective art Dynamics in terms of easy reading of visual messages. The collage Works that started with synthetic cubism, as well as the assemblage in cubism and then Dada collages, Pop collages, Photomontage, Digital collages, continue to date and diversify the new application possibilities in contemporary art. In an interdisciplinary approach, collage beyond traditional forms of art exists as a way of thinking, hearing and understanding beyond being just an application/experiment. In this context, in the research, firstly, the concepts of collage productions, assembly and montage are mentioned in the contemporary art and readings are made on the works of the artists working in this context. The study also focuses on the original individual discourses / works of academician / artists Mehtap Bingöl and Naile Çevik.