Bu araştırmanın amacı, Türkçe öğretmenlerinin ders işleyiş sürecinde kullandıkları geribildirim türlerini ortaya koyarak süreçte verilebilecek geribildirim türleri ile ilgili farkındalık oluşturmaktır. Çalışmada nitel araştırma yaklaşımı çerçevesinde görüşme, gözlem ve doküman inceleme yöntemleri kullanılmıştır. Araştırma, Kayseri ve Samsun illerinde görevli Türkçe öğretmeninden oluşturulan 28 kişilik bir çalışma grubu üzerinden yürütülmüştür. Çalışma grubu, amaçlı ve kümeleme örnekleme yöntemleri tercih edilerek oluşturulmuştur.
Araştırmada incelenen veriler iki sorulu yarı yapılandırılmış görüşme formu ile elde edilmiş ve betimsel analizi yapılmıştır. Gözlem formu ile elde edilen veriler ise içerik analizi tekniğiyle öğretmenin öğrenci soru ve cevaplarına verdiği geribildirimler, etkinliklerle ilgili olarak konu anlatımı sürecinde ve dersin sonunda verdiği geribildirimler, öğretmenin öğrenciye ilişkin verdiği geribildirimler ile akranların geribildirim verme durumları ulamlarına yönelik incelenmiş kod ve temalar ile geribildirimin alt ulamları belirtilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, bölge farketmeksizin Türkçe öğretmenleri daha çok bütün sınıfa yönelik değerlendirmeci ve sözel geribildirim vermekle birlikte betimleyici, sürece dayalı ve yazılı geribildirim türlerini daha az kullanmaktadırlar. Türkçe öğretmenlerinin metin işleme sürecinde geribildirim vermenin önemine ilişkin görüş birliği sağlandığı ancak hangi beceri alanına ne zaman, nasıl ve hangi türde geribildirim verilebileceği ile ilgili konularda sorun yaşadıkları tespit edilmiştir.
The aim of this study is to reveal the types of feedback used by Turkish teachers in the course of the course process and to create awareness about the types of feedback that can be given in the process. In the study, interview, observation and document analysis methods were used within the framework of qualitative research approach. The study was conducted on a study group consisting of 28 Turkish teachers from Kayseri and Samsun. The study group was formed by preferential and clustering sampling methods.
The data analyzed in this study were obtained by using a semi-structured interview form with two questions and a descriptive analysis was performed. The data obtained with the observation form are the feedback given to the teacher's questions and answers by the content analysis technique, the feedback given during the lecture process at the end of the lesson, the feedback given by the teacher on the student's feedback, and the codes and themes examined by the peers. It indicated.
According to the results obtained, Turkish teachers, regardless of the region, give more evaluative and verbal feedback to the whole class, but they use less descriptive, process-based and written feedback types. It was determined that there was consensus on the importance of giving feedback in the process of text processing of Turkish teachers, but they experienced problems related to what skill area, when, how and what kind of feedback could be given.
