Tekel, Türkiye’nin en eski ve köklü bir kamu işletmesi olarak uzun yıllar varlık göstermiştir. Bu işletme daha çok tütünün üretimi, işlenmesi ve satılması ile ilgili süreçleri kontrol etmiştir. Tekel işletmeleri hem kurulduğu bölgenin tarım üreticileri hem de işgücü için temel bir geçim kaynağı olmuştur. 2008 yılında özelleştirilen Tekel’in işçileri, geçici personel statüsü ile kamu kurumlarına dağıtılmıştır. Bu makalede, yaklaşık dört yıldır yeni kurumlarında çalışan Adıyaman eski Tekel işçilerinin özelleştirme öncesi ve sonrası çalışma ilişkileri karşılaştırmalı bir perspektifte incelenmiştir. Alan araştırmasının bulgularına göre; Adıyaman Tekel’in kapatılması, işçileri ve ailelerini ekonomik, sosyal ve psikolojik açıdan son derece olumsuz etkilemiştir. Tekel dönemi ile karşılaştırıldığında çalışma koşullarından memnuniyet düzeyi oldukça düşüktür. Tekel dönemine göre uğradıkları kayıplar, bu memnuniyetsizliğin temel nedenidir. Aradan geçen dört yıllık süre dikkate alındığında, görüşmecilerin yarıdan fazlasının (% 62.8) çalışma yaşamındaki sıkıntılarının devam ettiği görülmüştür. Geçici personel statüsünde çalışan eski Tekel işçilerinin temel sıkıntıları kadrosuzluk ve daha insanca yaşayacak bir ücret almamalarıdır.
The Monopoly, Turkey's oldest and is a well-established as a public enterprises has a presence for many years. This business more tobacco production, has control processes related processing and selling. The Monopoly enterprises has become a major source of income for both agricultural producers and labor. In this article, before and after privatization labour relations of the Adiyaman the former Monopoly workers were examined in a comparative perspective. According to the findings of the study area; Adiyaman closure of the Monopoly, workers and their families, economic, social, and psychological extremely negative affect. Satisfaction from the current operating conditions is very low compared to the Monopoly period. Losses incurred in the period compared with the monopoly is the main reason for this dissatisfaction. When considering the intervening four years, more than half of the interviewees (62.8%) were found to continue the difficulties of labor. The main difficulties of employees in the status of temporary staff, lacks a built of permanent jobs and they do not receive a wage to live a more humane.
