Yığılma (Aglomerasyon) ekonomileri, dünya ekonomisinde en başarılı
bölgeler olan mega şehirlerin ve büyük şehirlerin / bölgelerin gelişmesinin
arkasındaki itici güç olarak kabul edilmektedir. Yeni Ekonomik Coğrafya
akımına göre yığılma dışsallıkları statik ve dinamik olmak üzere ikiye
ayrılmaktadır. Dinamik dışsallıklar, Glaeser et al. (1992) tarafından
“Marshall (1891)- Arrow (1962)- Romer (1986, 1990) (MAR), Porter
(1990) ve Jacobs (1969)” olarak sınıflandırılmıştır. Dinamik dışsallıklar
yerel bilginin ortaya çıkması sonucu uzun vadede ekonomik aktörler
arasındaki iletişimi güçlendirmesi ile ortaya çıkar. Bilgi yayılımı aynı
zamanda iletişimi güçlendirerek de hızlanır. Bu çalışmada, yığılma
dışsallıklarının Türkiye'de NUTS 3 düzeyinde bölgesel büyümeyi etkileyip
etkilemediği araştırmaktadır. 2010-2016 verilerinin kullanıldığı çalışmada,
büyüme sektörel istihdam artışı kullanarak değerlendirilmiştir. Analiz
sonucunda, MAR (Marshall-Arrow-Romer) dışsallığının etkisinin, büyüme
üzerinde negatif etkili olduğu ve sonucun literatürle uyumlu olduğu
görülmüştür. İlişkili olmayan çeşitliliğin (JACOBS) istihdam artışı üzerinde
bir etkisi olmadığı sonucuna varılmıştır. PORTER dışsallıklarında
sektörlerin çoğundaki katsayıların pozitif olduğu görülmektedir.
Agglomeration economies are considered as the driving force behind the
development of mega cities and large cities/regions, which are the most
successful regions in world economy. According to “New Economic
Geography” stream, externalities are approached as static and dynamic
externalities. Dynamic externalities are classified as “Marshall (1891) –
Arrow (1962) – Romer (1986, 1990) (MAR), Porter (1990) and Jacobs
(1969)” by Glaeser et al. (1992). Dynamic externalities come out by the
emergence of local knowledge and by strengthening communication
among economic actors in the long term. Knowledge spillover also
accelerates via strengthening of communication. This paper investigates
whether agglomeration externalities affected regional growth in Turkey
at the NUTS 3 level during the period 2010 – 2016 by using sectoral
employment growth. The results of the study show that effect of MAR
(Marshall–Arrow– Romer) externalities is found to be negative as they
are in the studies done through the data of most of the countries. It is
concluded that unrelated variety (JACOBS) has no effect on employment
growth. Coefficients in most of the sectors are seen to be positive in
PORTER externalities.
