Çocuk hakları öğretiminde oyun yönteminin başarıya, kalıcılığa ve tutuma etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı oyunla desteklenmiş çocuk hakları öğretiminin, öğrencilerin akademik başarılarına, öğrenilenlerin kalıcılığına ve çocuk haklarına ilişkin tutumlarına etkisini belirlemektir. Araştırma 27’si deney, 29’u kontrol grubu olmak üzere toplam 56 öğrenci ile yürütülmüştür. Araştırmada ön test–son test kontrol gruplu deneme modeli kullanılmıştır. Veri toplama aracı olarak öğrencilerin akademik bilgilerini ölçmek için araştırmacı tarafından başarı testi hazırlanmıştır. Öğrencilerin çocuk haklarına yönelik tutumlarındaki değişimi belirlemek için Kepenekçi (2006) tarafından geliştirilen “Çocuk Hakları Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın nitel verilerini elde etmek için deney grubu öğrencilerine oynatılan her oyundan sonra günlük yazdırılmıştır. Elde edilen nicel veriler SPSS programı kullanılarak bağımlı ve bağımsız gruplar t-testi ile analiz edilmiştir. Nitel veriler ise içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırmada elde edilen istatistiksel sonuçlar, deney ve kontrol grubu öğrencilerinin denel işlem öncesi akademik başarıları ve çocuk haklarına yönelik tutumları arasında anlamlı bir fark bulunmadığını ortaya çıkarmıştır. Denel işlem sonrası ise deney grubu ile kontrol grubu öğrencilerinin akademik başarıları ve çocuk haklarına yönelik tutumları arasında deney grubu lehine anlamlı bir fark ortaya çıkmıştır. Ancak, denel işlemden 30 gün sonra yapılan kalıcılık testinde her iki grubun son test ile kalıcılık testleri arasında anlamlı bir farklılık gözlenmemiştir.

The aim of this study is to determine the effect of children’s rights education supported by games on academic success of students, permanence of the knowledge learned and their attitudes related to children’s rights. The study was conducted with the participation of a total of 56 students. 27 of these students were in the experimental group while 29 of them were in the control group. Pre-test post-test control group pilot model was used in the research. The researcher prepared an achievement test as a data collection tool in order to measure academic knowledge of students. “Children’s Right Attitude Scale” developed by Kepenekçi (2006) was used to determine attitudes of students towards children’s rights. A diary was written after each play performed by students in the experimental group in order to obtain qualitative data for the research. Quantitative data obtained were analyzed by t-test according to dependent and independent groups by using SPSS program. Qualitative data were analyzed by content analysis. Statistical results obtained as a result of the research determined that there was not a meaningful difference between the academic success of experimental group students and control group students before pre-test application and their attitudes towards children’s rights. After the post-test application, it was seen that there is a meaningful difference in favour of experimental group between the academic success and attitudes towards children’s rights of the test group and the control group. However, in permanence test performed 30 days after the post-test application, no meaningful difference was observed between post-test and permanence test of both groups.