Bu araştırmanın amacı, ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin kültürel miras ile ilgili başarı düzeylerini ve tutumları bazı değişkenler ile incelemektir. Nicel araştırma yöntemlerinden tarama yönteminin kullanıldığı bu çalışma, Adıyaman ili ve Kâhta ilçesindeki 14 okulda toplam 425 öğrenciye uygulanmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, kültürel mirasa yönelik başarı testi ve kültürel mirasa yönelik tutum ölçeği kullanılmıştır. Kültürel Mirasa Yönelik Başarı testi araştırmacılar tarafından geliştirilmiştir. Bu araştırmada, öğrencilerin kültürel miras ile ilgili tutumlarını ölçmek amacıyla tutum ölçeği kullanılmıştır. Curtis ve Seymour ( 2004 ) tarafından geliştirilen ve 2001-2002 eğitim öğretim yılında, Louisiana’daki ilköğretim 4. sınıf ve 8. sınıfta uygulanan ‘’ kültürel miras tutum ölçeği‘ ’Adıyaman’a uyarlanarak bu çalışmada kullanılmıştır. Bu araştırma sonucunda, uygulamaya dâhil edilen 7. sınıf öğrencilerinin kültürel mirasa yönelik başarılarının orta düzeyde olduğu, kültürel mirasa yönelik tutumlarının ise olumlu olduğu tespit edilmiştir. Tersinden okursak kültürel mirasa yönelik tutum arttıkça kültürel mirasa yönelik başarı da artmıştır. Bunun yansıra geliri asgari geçim seviyesinin altında olan ailelerin çocuklarının kültürel mirasa yönelik başarıları ve tutumları düştüğü, anne- babanın eğitim seviyesi arttıkça başarı ve tutumlarının da arttığı sonucuna ulaşılmıştır.
The aim of this research is to examine the level of success which is related with the culturel heritage and the attitudes of 7th grade ( primary ) students, with some varianles. In this study, hatching method is used which is one of the methods of quantative methods. This study is applied to 425 students in 14 schools in Adıyaman and Kahta. In the research, the attitude scale related to cultural heritage and success test related to cultural heritage were used as the data collection tools. The Success Test Related to Cultural Heritage was developed by the researchers. In this research, the attitude scale was used to measure the attitudes of students related to the cultural heritage. was adapted into Adıyaman and used in this study. As a result of this research, it is proved that the 7th grade of students have positive attitudes and the average level of success towards to culturel heritage. The level of attitudes and success decline when the families income is under the level of minimal. Futhermore, when the education levels of the families increase, the level of success and the attitudes increases positively.
