Adiyaman University Repository

Yitik kentin kapalı huzursuz şairi: Turgut Uyar

Show simple item record

dc.contributor.author Arslan, Fatih
dc.date.accessioned 2020-10-15T11:03:39Z
dc.date.available 2020-10-15T11:03:39Z
dc.date.issued 2012
dc.identifier.issn 1308-9196
dc.identifier.uri http://dspace2.adiyaman.edu.tr:8080/xmlui/handle/20.500.12414/1297
dc.description.abstract Turgut Uyar, uygarlığın/ modernitenin geldiği en son hâli, insanın iç ve dış uyumunun bozulmasında ve doğayla olan irtibatının koparılmasında yegâne etken olarak görür. Bu nedenle şiirinde, mutluluktan çok mutsuzluk getirdiğini iddia ettiği bilim ve teknoloji birikimlerinin protestosu çok yaygındır. Buna mukabil tabiat içinde, moderniteden uzak, neredeyse ilkel bir insan ve toplum düşü kurar. İnsanın kendine ve nesline acımasızlığı karşısında tedirgindir, ümitsizlikten kaynaklanan bir bunalım duygusu yaşar. İnsan davranışlarına ve çağına sinmiş anlamsızlık ve saçma duygularını, belli bir dönem şiirine anlamsızlık penceresini açarak daha etkili anlatmayı başarır. Uyar, şiirinin biçimini de söylediği şeye göre ayarlamıştır. Yaşam içerisinde her şeyin bölünmüşlüğü / dağınıklığı gibi şiirin şekli de belirsiz / karmaşık olmalıdır. Bu durumda yazdıklarının şiirsellik özelliklerini, başta kelime ve ibare yinelemelerine başvurmak suretiyle ritim ve ahenkle arttırmaya çalışır. Kent ritmini kaybedenler için yeniden sahte dünyalar kurar. tr
dc.description.abstract Turgut Uyar viewed the last case that the civilization/ modernity reached as the unique factor distorting human internal and external harmony and isolating them from nature. Therefore, in his poems, there is a great deal of protests against science and technology which he claimed to bring about sadness rather than happiness. However, he dreamed of almost a primitive human and society in nature, far from modernity. He was discontented about human mercilessness against himself and his generation; he was in depression stemming from hopelessness. He managed to express effectively the feelings of meaninglessness and absurd through opening windows of meaninglessness to a poetic period. He adjusted the form of his poems to what he said. In his opinion, poems should be ambiguous/ complex as everything in life is divided/ mess. In this case, he attempted to expand the poetic features of his writing by rhythm and harmony through repeating words and phrases. He re-established the fake worlds for those who lost the rhythm of the city. tr
dc.language.iso tr tr
dc.publisher Adıyaman Üniversitesi tr
dc.subject Turgut Uyar tr
dc.subject İkinci Yeni tr
dc.subject İnsan tr
dc.subject Yaşam tr
dc.subject Kent tr
dc.subject Turgut Uyar tr
dc.subject İkinci Yeni tr
dc.subject Human tr
dc.subject Life tr
dc.subject City tr
dc.title Yitik kentin kapalı huzursuz şairi: Turgut Uyar tr
dc.title.alternative Of loss city closed restless poet: Turgut Uyar tr
dc.type Article tr
dc.contributor.firstauthorID 146943 tr
dc.contributor.department Fırat Üniversitesi İnsani ve Sosyal Bilimler Fak. tr
dc.identifier.endpage 8 tr
dc.identifier.issue 10 tr
dc.identifier.startpage 1 tr
dc.identifier.volume 5 tr
dc.source.title Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi tr


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Search DSpace


Advanced Search

Browse

My Account