Hikâyenin hikâyesi ya da bir üst kurmaca düzleminde Ayışığında Çalışkur

Abstract

İnsanın en önemli özelliklerinden biri olan anlatma, edebî eserlerde estetik bir imbikten geçerek bir dönüşüme uğrar. Bu estetik, her dönem yaşanılan çağın gereksinimlerine göre farklı bir üslûpla ortaya çıkar. Edebî türler içerisinde hikâye de başlangıcından beri değişik anlatım metotlarıyla yenilenen bir tür olarak görünmektedir. Hikâye yazmaya 1940’lı yıllarda başlayan ve 1980’lere kadar yazmayı sürdüren Cumhuriyet dönemi hikâyecilerinden Haldun Taner de anlatım tekniği zengin olan hikâyecilerimizin başında gelir. 1954 yılında yayımladığı Ayışığında Çalışkur adlı hikâye kitabındaki aynı başlıklı hikâyede de modern anlatılardan olan üstkurmaca tekniğini uygulamıştır. Bu teknikle yazar; hikâye anlayışını ve kendisine yöneltilen eleştirileri ortaya koymuş olur.

One of the most important features of human telling, literary Works an aesthetic one undergoes a transformation through distillation. This aesthetic each term occurs in a different style to the needs of the living age. Since the beginning of the story in the literary genres in the different methods of expression seems to be a kind of renewed. The story began writing in the 1940’s and 1980’s continued to write until the Republican period Haldun Taner of storys narration techniques is one that is rich. Story in the book with the same title was released in 1954 by the Ayışığında Çalışkur story narration of the modern tecnique of the upper metafiction iplemented. With this tecnique the author, story understanding and criticism against him, revealed .