Bu yazı, Haldun Taner’in hikâyeleri aracılığıyla Türkçenin söz varlığına kazandırdığı sözcük vb. unsurlar üzerinde durmaktadır. Çalışma yirmi dokuz sözcük, ikileme ve deyimden oluşmaktadır. Bu kapsamda önce yazarın hikâyeleri okunmuş, ardından bugün Türkçe Sözlük’te yer almayan ancak ona alınabilecek sözcük ve sözcük öbekleri tespit edilmiştir. Karşılaştığımız örnekler, bize, yazarın değişik yöntemler (türetme, birleştirme, derleme vb.) kullanarak dili zenginleştirdiğini göstermektedir. Bu durum, yazarın Türkçe duyarlılığını da yansıtmaktadır.
This article focuses on the elements that Haldun Taner gained to the vocabulary of Turkish language by his stories. The study consists of twenty nine words, geminations and idioms. Firstly, his stories have been read in this context. Then, the words and word groups not found in Turkish Dictionary but can be taken into it have been identified. The examples show us that the author has enriched the language by using different methods (derivation, composition, collection etc.). This situation, also, reflects the author’s sensitivity to Turkish.
