Amaç: Bu çalışmanın amacı, bir eğitim ve araştırma
hastanesinde görev yapan hemşirelerin fiziksel aktivite
düzeyleri ile yaşam kaliteleri arasındaki ilişkiyi
araştırmaktır.
Gereç ve Yöntem: Bu araştırma, bir üniversite
hastanesinde çalışan 442 hemşire ile yürütülmüştür.
Hemşirelerin bazı sosyo-demografik özellikleri kayıt
edilmiş, fiziksel aktivite düzeyleri Uluslararası Fiziksel
Aktivite Anketi Kısa Formu, yaşam kalitesi düzeyleri
ise SF-36 Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanılarak
belirlenmiştir.
Bulgular: Hemşirelerin sadece %19,9’unun yeterli
fiziksel aktivite düzeyine sahip olduğu belirlenmiştir.
Hemşirelerin yaşı ilerledikçe ve beden kitle indeksi
arttıkça fiziksel fonksiyon yaşam kalitesi düşmektedir.
Erkekler kadınlara göre, kronik hastalığı olmayanlar
olanlara göre daha yüksek düzeyde yaşam kalitesine
sahiptir.
Sonuç: Yeterli düzeyde fiziksel aktivite hemşirelerin
yaşam kalitesini olumlu şekilde etkilemektedir.
Aim: The aim of this study is to investigate the
association between the physical activity levels and
quality of life of the nurses working in an education
and research hospital.
Materials and Methods: Thisstudywas conducted
with 442 nurses working in a university hospital.
Sociodemographic characteristics of nurses were
recorded, physical activity levels were determined
using the International Physical Activity Questionnaire
Short Form, and quality of life levels were determined
using SF-36 Quality of Life Scale
Results: Only 19.9% of the nurses had sufficient
physical activity level. As the age of the nurses and the
body mass index increases, physical functional domain
of the quality of life decreases. Men and those without
chronic disease have higher level of quality of lifethan
women andthose with chronic disease.
Conclusion: Adequate physical activity affects the
quality of life of nurses positively
