Kuduz şüphesiyle acil servise başvuran olguların incelenmesi

Abstract

Öz Amaç: Bu çalışmada kuduz şüpheli hayvan teması veya ısırığı sebebiyle acil kliniğine başvuran olguların epidemiyolojisini ortaya koymayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Acil sevise başvuran 413 olgu cinsiyet, yaş, yara özellikleri, temastan sonra hastaneye başvuru süresi, aşı ya da immunglobulin uygulanıp uygulanmadığı, kuduz şüpheli hayvan ile temas şekli, hayvanın sahipli olup olmadığı ve türü geriye dönük olarak incelendi. Bulgular: Olguların ortalama yaşı 29,6±19,8 yıl olarak saptandı. Olguların 155’ine (%37,5) sahipli hayvanlar neden olmuşken 258 (%62,5) vakada sahipsiz ve başıboş gezen hayvanlar sebep olmuştu. Sonuç: Çalışma grubundaki olgulardan %62,5’nin sahipsiz ve takibi mümkün olmayan hayvanlarla temas ettiği veya ısırıldığı belirlendi. Bu sonuçlar ülkemizde başıboş dolaşan hayvan ıslahı ile ilgili eylem planı oluşturulması gerekliliğini ortaya koymaktadır.

Aim: We aimed to reveal the epidemiology of the cases who applied to the emergency clinic due to rabies suspected animal bite or contact. Materials and Methods: In this study 413 patient's records, who were being suspected to contact with rabies, were retrospectively evaluated in terms of age, sex, wound shape, duration of time from contact to apply and whether vaccination and immunoglobulin administered or not. Results: The mean age of the individuals was 29.6±19.8 years. The cause of 155 (37.5%) cases was housebroken animals, while 258 (62.5%) were caused by stray animals. Conclusion: According to the study data, It was determined that 62.5% of the subjects came into contact with or bitten by animals that were not owned and able to be followed. This data reveal the necessity of establishing