Öz
Amaç: Bu çalışmada kuduz şüpheli hayvan teması
veya ısırığı sebebiyle acil kliniğine başvuran olguların
epidemiyolojisini ortaya koymayı amaçladık.
Gereç ve Yöntem: Acil sevise başvuran 413 olgu
cinsiyet, yaş, yara özellikleri, temastan sonra hastaneye
başvuru süresi, aşı ya da immunglobulin uygulanıp
uygulanmadığı, kuduz şüpheli hayvan ile temas şekli,
hayvanın sahipli olup olmadığı ve türü geriye dönük
olarak incelendi.
Bulgular: Olguların ortalama yaşı 29,6±19,8 yıl olarak
saptandı. Olguların 155’ine (%37,5) sahipli hayvanlar
neden olmuşken 258 (%62,5) vakada sahipsiz ve
başıboş gezen hayvanlar sebep olmuştu.
Sonuç: Çalışma grubundaki olgulardan %62,5’nin
sahipsiz ve takibi mümkün olmayan hayvanlarla temas
ettiği veya ısırıldığı belirlendi. Bu sonuçlar ülkemizde
başıboş dolaşan hayvan ıslahı ile ilgili eylem planı
oluşturulması gerekliliğini ortaya koymaktadır.
Aim: We aimed to reveal the epidemiology of the
cases who applied to the emergency clinic due to rabies
suspected animal bite or contact.
Materials and Methods: In this study 413 patient's
records, who were being suspected to contact with
rabies, were retrospectively evaluated in terms of age,
sex, wound shape, duration of time from contact to
apply and whether vaccination and immunoglobulin
administered or not.
Results: The mean age of the individuals was
29.6±19.8 years. The cause of 155 (37.5%) cases was
housebroken animals, while 258 (62.5%) were caused
by stray animals.
Conclusion: According to the study data, It was
determined that 62.5% of the subjects came into
contact with or bitten by animals that were not owned
and able to be followed. This data reveal the necessity
of establishing
