Çocukluk dönemi tekrarlayan idiopatik epistaksiste nazofrontal açının önemi

Abstract

Amaç: Epistaksis çocukluk çağında yaygın, genellikle kendi kendini sınırlayan klinik bir durumdur. Epistaksis etyolojisinde birçok faktör kanıtlanmış olsa da, üçte biri idiopatik olarak değerlendirilmektedir. Tekrarlayan idiopatik epistaksis vakalarının değerlendirilmesinde anatomik yapı dikkate alınmalıdır. Bu çalışmanın amacı, çocuklarda nazofrontal açı (NFA) ile tekrarlayan idiyopatik epistaksis arasında bir ilişki olup olmadığını ortaya koymaktır. Yöntem: Ekim 2014-Nisan 2015 tarihleri arasında tekrarlayan epistaksis nedeniyle pediatrik ve kulak burun boğaz polikliniğine başvuran hastalar çalışmaya alındı ve çalışma grubu olarak kabul edildi. Kontrol grubu, burun kanaması olmayan hastalardan seçildi. NFA, aynı araştırmacı tarafından normal anatomik pozisyonda ticari bir açı ölçer ile ölçülmüştür. Bulgular: Tekrarlayan idiyopatik epistaksisi olan altmış iki olgu ve epistaksisi olmayan doksan olgu çalışmaya alındı ve sırasıyla çalışma grubu ve kontrol grubu olarak adlandırıldı. Çalışma grubunun ortalama NFA değeri 139,29 ± 6 (125-159) º iken, kontrol grubunun ortalama NFA değeri 133,8 ± 4,8 (123-146) º idi. NFA, çalışma grubunda kontrol grubundan anlamlı olarak yüksekti (p<0.001). Sonuç: NFA’nın artışı epistaksis etyolojisi sınıflamasında burnun anatomik yapı bozukluklarından biri olarak kabul edilebilir. NFA'nın tekrarlayan idiyopatik epistaksis için önemini belirlemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulmaktadır.

Aim: Epistaxis is a common, usually self-limiting, clinical condition in childhood. Many factors have been identified in the etiology of epistaxis although one third of epistaxis called idiopathic. Anatomical structure of nose should be taken into account in the evaluation of patients with recurrent idiopathic epistaxis. Aim of this study to reveal whether or not there is any correlation between nasofrontal angle and recurrent idiopathic epistaxis in children. Methods: The patients referred to the pediatric and ear-nose-throat outpatient clinics for recurrent epistaxis between October 2014–April 2015 were enrolled in the study and accepted as study group. The control group was chosen from patients without epistaxis. The NFA was measured with a commercial angle meter under normal anatomic position by the same researcher. Results: Sixty-two subjects with recurrent idiopathic epistaxis and ninety subjects without epistaxis were enrolled in this study and named as the study group and the control group, respectively. The mean NFA of the study group was 139.29 ± 6 (125-159)º while the mean NFA of the control group was 133.8 ± 4.8 (123-146)º. The NFA in the study group was significantly higher than that in the control group (p<0.001). Conclusion: Increased NFA can be accepted as one of the abnormalities in the anatomical structure of the nose in the etiologic classification of epistaxis. More researches will be needed to identify the importance of NFA for recurrent idiopathic epistaxis.