Amaç: Obsesif Kompulsif Bozukluk (OKB) kronik seyirli ve yeti yitimine yol açabilen bir ruhsal bozukluktur. Tedavi konusunda da bazı güçlükler yaşanmaktadır. OKB tanılı hastaların ilaç ile tedavi seçenekleri arasında öncelikli olarak seçici serotonin geri alım inhibitörleri (SSGI) yer almaktadır. Ancak, çoğu zaman OKB tedavisinde tek başına SSGI ilaçlar yeterli olmayıp, mevcut tedavinin güçlendirilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada SSGI ilaç tedavisine yeterli yanıt alınamayan OKB tanılı hastaların mevcut tedavilerinin aripiprazol, buspiron ve klomipramin ile güçlendirme etkinliğini geriye dönük dosya tarayarak incelemeyi amaçladık.
Yöntem: Çalışmamızda, OKB tanısıyla izlenmekte olan ve SSGI’lere yeterli yanıt alınamadığı için tedavilerine aripiprazol, klomipramin ve buspiron ilaçları eklenen hastaların dosyaları geriye dönük olarak incelenmiştir. Dosya kayıtlarından SSGI tedavisinden kısmi yanıt alınan hastaların mevcut tedavisinin aripiprazol (n: 96), buspiron (n: 38) ile güçlendirildiği ve klomipramin (n:76) eklendiği saptandı. Hastaların takibinde rutinde kullanılan Yale-Brown Obsesyon Kompülsiyon Değerlendirme Ölçeği (YBOKÖ), Klinik Global İzlenim Ölçeği (KGİÖ) ve Hamilton Aksiyete Ölçeği (HAÖ) puanları arşivdeki dosyaları incelenerek kayıt edilmiştir. Ölçekler tedavi öncesi dönemde ve tedavinin on ikinci haftasının sonunda uygulanmıştır. Bulgular: OKB tanılı hastalara verilen aripiprazol, klomipramin ve buspiron ilaçlarının etkinliği KGİ, YBOKÖ ve HAÖ tedavi öncesi ve sonrası değerlere göre bu üç ilacın da etkinliği ile ilgili istatistiksel olarak oldukça anlamlı fark elde edildi (p<0,001). Her üç ilaç kendi arasında karşılaştırıldığında ise aripiprazol ile klomipramin ve buspirona göre ölçek puanlarında daha fazla düşüş olduğu gözlendi. Aripiprazolün tedavi öncesi ve sonrası değerlerine bakıldığında KGİÖ ortalama puanı 5,71±0,58’den 2,98±0,75’e, YBOKÖ ortalama puanı 31,96±2,43’ten 11,77±4,06’ya ve HAÖ ortalama puanı ise 36,58±5,02’den 12,81±4,49’a düştüğü gözlemlendi.
Sonuç: Geriye dönük çalışmamızda, aripiprazol, klomipramin, buspiron OKB ekleme tedavisinde etkin bulundu. Çalışmamız bildiğimiz kadarıyla, aripiprazol, klomipramin ve buspironun SSGI tedavisine eklenmesi ile ilgili sonuçları karşılaştıran ilk çalışmadır. Obsesif kompulsif bozukluk etiyolojik olarak farklılık gösterebildiğinden farklı tedavi yaklaşımlarını gerekli kılmaktadır. Bu nedenle, çalışmamızda farklı etki mekanizmasına sahip ilaç kombinasyonları denenmiştir. Literatürde buspironun OKB tedavisinde veya SSGI’ne ekleme yöntemi kısıtlı sayıda çalışmada görülmektedir. Bu nedenle, buspiron ile tedavi edilmiş geniş hasta grubu olan bir çalışma olması çalışmamızın önemini artırmaktadır.
Aim: Obsessive Compulsive Disorder (OCD) is a chronic disorder that can lead to disability. There are some difficulties in the treatment. Selective serotonin reuptake inhibitors (SSGI) are among the drug treatment options of patients with OCD. However, most of the time, SSRI drugs alone are not sufficient in the treatment of OCD, it is preferred to strengthen the current treatment. In this study, we aimed to investigate the efficacy of aripiprazole, buspirone and clomipramine in patients with OCD who were unable to respond adequately to SSRI drug therapy.
Method: In our study, the files of the patients who were followed with the diagnosis of OCD and who were added aripiprazole, clomipramine and buspirone drugs to their treatment because of insufficient response to SSRIs were examined retrospectively. It was determined that the current treatment of patients who received partial response from SSRI treatment was augmened with aripiprazole (n: 96), buspirone (n: 38) and clomipramine (n: 76) was added. Yale-Brown Obsessive Compulsive Evaluation Scale (YBOCS), Clinical Global Impression Scale (CGI) and Hamilton Anxiety Scale (HAS) scores were used to evaluate the patients in the follow-up. The scales were administered before treatment and at the end of the twelfth week of treatment.
Results: The efficacy of aripiprazole, clomipramine and buspirone medications given to patients with OCD was statistically significant (p <0.001). Aripiprazole caused a further decrease in scale scores compared to clipipramine and buspirone in all three drugs. When the pre- and post-treatment values of aripiprazole were evaluated, it was observed that the mean score of CGI declined from 5.71 ± 0.58 to 2.98 ± 0.75, YBOCS scores declined from 31.96 ± 2.43 to 11.77 ± 4.06 and HAS score declined from 36.58 ± 5.02 to 12.81 ± 4.49. Conclusion: In our retrospective study, aripiprazole, clomipramine and buspirone were found to be effective in the treatment of OCD. As far as we know, our study is the first study to compare the results of aripiprazole, clomipramine and buspirone in addition to the treatment of SSRI. Therefore, in our study drug combinations with different mechanism of action have been tried. In the literature, the method of augmentation of buspirone in OCD or SSRI is limited in a limited number of studies. Therefore, a study with a large group of patients treated with buspirone increases the importance of our study.
