Silimarinin, ratlarda valproik asitin indüklediği karaciğer hasarı üzerine olumlu etkilerinin araştırılması

Abstract

Amaç:Bu çalışmada; valproik asit kaynaklı ratlarda karaciğer hasarına karşı silimarin'in olası hepatoprotektif etkilerini histolojik ve biyokimyasal değerlendirmeler kullanarak araştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntemler:Deneysel işlemler, 21 adet Sprague Dawley sıçanı üzerinde gerçekleştirildi. Sıçanlar üç gruba ayrıldı: grup 1, kontrol; grup 2, valproik asit; grup 3, valproik asit + silimarin. Gruplara, kontrol grubu hariç 500 mg/kg/gün valproik asit ve 100 mg/kg/gün silimarin 14 gün uygulandı. Bulgular:Valproik asitile artan serum gama glutamil transferaz, alanin amino transferaz, aspartat aminotransferaz ve azalan serum albumin seviyesi silimarin tedavisi ile tersine çevrildi (p<0.05). Ek olarak, karaciğer dokusunda valproik asit ile malondialdehit seviyesinin artması ve glutatyon seviyesinin azalması, silimarin tarafından önemli ölçüde baskılandı (p<0.05). Silimarin'in,valproik asit ile kombinasyonu bu çalışmada vücut ağırlığı kaybını azaltmıştır. Histolojik olarak, valproik asit + silimarin grubunda karaciğer hasarının derecesi anlamlı olarak dah düşük bulundu (p<0.005). Valproik asit + silimarin grubunda; valproik asit grubuna göre oksidatif streste azalma, antioksidan aktivitede artışve histopatolojik değişikliklerde azalma kaydedildi. Sonuç:Bu çalışma davalproik asit'in indüklediği karaciğer hasarının silimarin uygulaması ile azaldığı ortaya konuldu. Silimarin, sıçan karaciğerini anti-oksidatif etkisi ile valproik asit kaynaklı hasara karşı koruyabilir ve karaciğer hasarının boyutunu azaltmak için faydalı olabilir.

Purpose: In this study; We aimed to investigate the possible hepatoprotective effects of silymarin against hepatic damage in valproic acid-induced rats using histological and biochemical evaluations. Method: Experimental procedures were performed on 21 male Sprague Dawley rats. Rats were seperated into three groups: group 1, control; group 2, valproic acid; group 3, valproic acid + silymarin. The groups were administered 500 mg/kg/day valproic acidand 100 mg/kg/daysilymarin for 14 days, except control group. Results: Silymarin treatment decreased the levels of serumgamma glutamyl transferase, alanine amino transferase, aspartate aminotransferase and increreased serum albumin levelssignificantly (p<0.05). In addition, increased amount of malondialdehyde and decreased levels of glutathione with valproic acid were significantly suppressed by silymarin in liver tissue (p<0.05).The combination of silymarinwith valproic acid reduced loss of body weight in the present study. Histologically, the extent of liver damage was remarkably lower in the valproic acid+silymarin group (p<0.005). When the valproic acid + silymarin group compared to the valproic acid group; it was determined that antioxidant activity was increased, oxidative stress. Conclusion: This study revealed that the liver injury induced by valproic acid was attenuated with silymarin administration. Silymarincan protect rat liver against valproic acid induced injury by its anti-oxidative effect, and might be useful for reducing the severity of liver injury.